Uhud, Medine’ye bir fersahtan az bir mesafede bir dağdır; İslâm tarihinde çok büyük ber mevki’i vardır. Pekçok vesiylelerle Resûl-i Ekrem tarafından: “ Uhud bir dağdır, o biezi sever, biz de onu severiz,” buyurmuştur.

Enes bin Malik radiya’llâhu anh’den, demiştir ki,: Nebî salla’llâhu aleyhi ve sellem. Uhud Dağına çıkmıştı. Beraberinde, Ebû Bekr, Ömer ve Osman rıdvânu’llh’ı aleyhium Ecme’în de vardılar. Birden, zelzele meydana geldi, Uhud Dağı sallanmaya başladı da Peygamber, “ Uhud yerinde dur, Şüphesiz şu anda senin üzerinde bir Nebî, bir Sıddîk ve iki şehid bulunuyor,”buyurdu. Böylece Peygamber’imiz, Hazreti Ebû Bekr’in “ Sıddîk,” olduğunu bir kerre daha tasdîk ederken, mu’cize olarak Hazreti Ömer ve Hazreti Osman’ın da şehid edileceklmerini haber vermiştir.

Uhud Vak’ası, Kur’ân-ı Mübîn’in Âl-i İmran Suresinde tasvîr buyrulmuştur. İbn-i İshak’a göre, Allâhu Teâlâ Âl-i İmran Suresinden altmış ayeti Uhud Muharebesi hakkında inzal buyurmuştur. İbn-i Ebî Hâtem’in rivayetine göre, Misver İbn-i Mahreme demiştir ki, Abdurrahman İbn-i Avf’e: - Uhud Muharebesine dair haberlerinizden bana bildirseniz! Diye rica etti . O da: Âl-i İmran sûresi’nden yüz yirmi âyet oku! Uhud Vak’a’sını orada bulursun! Dedi. Âl-i İmran Sûresi iki yüz âyet olduğuna göre, yarıdan fazlası Uhud Harbine dairdir, demek oluyor. Buhârî bu âyet’lerden bir kısmını Uhud mevzuuna dair açtığı müteaddid bâblarının unvanlarında zikretmiştir. Mealleri aid oldukları bâb’larında nakledilecektir.

Uhud Harbi Hicretin üçüncü yılında Şevval ayının on birine tesadüf eden Cumartesi günü vâKİ’ olmuştur. Şöyleki, Kureyş müşrikleri Bedir hezimetinin acısını çıkarmak için Ebû Süfyan bin Harb’in kumandasında tam teçhizatlı üç bin kişilik bir ordu ile Medine üzerine yürüdüler. İlk def’a, bir muharebede, Kureyş kadınlarının da iştirak ettiği bu ordu’nun yedi yüzü zırhlı, iki yüz süvârî vardı. O gün için çok mühim sayılabilecek bu kuvveti Şevvel ayının yedinci günü Uhud Dağı civarına gelip, Ayneyn Mevki’ine konmuştu. Bunun üzerine Peygamber Efendimiz kurduğu bir harp şûrasında Ashabıyla görüşmüş ve Medine içerisinde, müdafaa harbi yapılması, yâhud Medine dışına çıkılması cihetleri tedkik edilmişti. Resûl-i Ekrem Efendimiz gördüğü bir rü’ya üzerine müdafaa harbini iltizam etmiş, Ebû Bekir, Sa’d bin Muaz gibi Ashabın pekçok büyükleri bu görüşe iştirak etmişlerdi. Bedir Muharebesinde bulunamayan bir takım Ashâb ile Hazreti Hamza gibi Bahâdırlar da Meydan Harbine tkaraftar olmuşlardı.........

© Önce Vatan