Sa’d İbn-i Ebî Vakkâs radiya’llâhu anh, Veda Haccı esnasında, ağır bir hastalık geçirmiş, Peygamber’imizin kendisini ziyaretinde, “ Ey Allah’ın Resûlü! Siz Medine’ye döneceksiniz, ben buralarda kalacağım ve öleceğim. Bir oğlum’dan başka varisim yoktur, ne buyurursunuz, Malımın üçte ikisini veya yarısını tasadduk edeyim mi? Resûlu’llâh Hayır, buyurunca öyleyse, üçte birini tasadduk edeyim, Resûlu’llâh, o da çok ve büyük. Hem sonra sen bizden geri kalamazsın, sonra öyle zannediyorum ki, sen uzun zaman yaşayacaksın, senden bir takım kavimler istifade edecek, başka bir takım kavimler de zarar görecektir.

Mealini ve şerh’lerini vermekt olduğumuz bu hadis-i Şerifte, Sevgili, Peygamber’imizin bir mu’cizesine şahid oluyoruz: Şöyleki, Veda Haccı esnasında, Mekke’de ağır hasta olan Sa’d İbn-i Ebî vakkâs o günlerde Babası İbn-i Havle’nin vefatı üzerine, hayatından ümidini kestiği ve vasiyet etmeye başladığı sırada: “ Yâ Resûle’llâh! Siz Ashâb ile Mmedine’ye gideceksiniz de ben buralarda ölüp kalacak mıyım? Diye ümidsiz bir halde sorduğunda Resûl-i Ekrem “ Hayır! Yaşayacaksın. Hem de çok yaşayacaksın da senin hayatından ba’zı kimseler müstefid olacak( istifade edecek), ba’zıları da zarar görecektir,” buyurmuştu. Hakîkaten, Sa’d İbn-i Ebî Vakkâs’ın bu tarihten sonra daha kırk beş sene yaşadığını daha önce bildirmiştik. Hadis şarih’lerinden İbn-i Battâl şöyle demiştir: “ Sa’d İbn-i Ebî Vakkâs, Irak Emirliğine ta’yin edildiğinde, Irak da bir takım kabile’lerin irtidat ettiklerini( dinden tekrar küfre döndüklerini) görmüş, tesbit etmiş, bunların tevbe etmeleri ve din-i İslâm’a rücu’ etmeleri( dönmeleri)ni kendilerinden istemişti. Bunlardan bir kısmı tevbe edip, emniyyete nail olmuş bir kısmı da irtidatlarında ısrar edip zarar görmüştü.

Necid, İran, Irak fetih’lerinin ilk kumandanı ve ilk ceyşi( askerleri) hiç şüphesiz, Sa’d İbn-i Ebî Vakkâs ve onun kutlu askerleridir. Irak’ın en mühim kent’lerinden, İmam-ı A’zam Ebû Hanife’nin Kenti ve Ehl-i Sünnet’in ilk Merkezlerinden........

© Önce Vatan