‪1842 Paris doğumlu Charles Vernay adında bir Fransız çocuk tarih kitaplarından Türkleri çok sevmiş ve hiçbir Türk’ü tanımadan kendi gayretiyle Türkçe öğrenmişti. Aruz vezniyle şiirler yazarak “Dîvân-ı Verne” adlı bir divan oluşturan ve kendini Fransız, İtalyan, Türk ve İranlı şair olarak nitelendiren Vernay, 1858 yılında bu divanını dönemin padişahı Abdülmecit’e ithaf ederek bastırmıştı.

Bu padişahın şanına bir de kaside kaleme alarak İstanbul’a göndermiş olan Vernay zaman henüz on altı yaşında bulunuyordu. Vernay henüz on dört yaşındayken Latince, İtalyanca, İspanyolca, İngilizce, Almanca, Yunanca ve Yahudi dillerinin yanı sıra Arapça, Farsça ve Türkçe öğrenmiş ve İtalyanca, Farsça ve Türkçe şiirler yazmıştır.

Kısacık ömründe ölümsüz eserler veren dahi bir şair: Charle Vernay... On dört yaşlarında Türkçeye ve Türk edebiyatına hayran olup şahsî gayreti ile altmış saatte Osmanlı Türkçesini öğrenir. Fuad Paşa’ya yazmış olduğu bir kasidede “Hudâ ki izn ile üstâdsız Türkiyâ öğrendim” der. Çünkü Verne, Türkçe yazmış olduğu divanının önsözünde Türkçe dışında Latin, Yunan, İngiliz, Alman, İtalyan, Yahudi ve Fars dillerini de bildiğini ifade eder. Şair, ne Fransızlar bu dahi şaire hak ettiği değeri vermiş, ne de Türk şiirinde arzu edilen rağbete erişmiştir.

Verne’nin divanını Millet Kütüphanesindir. Ali Emîrî Efendi, kendi kütüphanesinde taşbaskı bir nüshanın bulunduğunu, şairin yazısının da şiirlerinin de oldukça güzel olduğunu ve divandaki şiirleri hayranlıkla inceler. Bu merak Emîrî Efendi’yi........

© Önce Vatan