- Prvo i osnovno što treba reći jeste da su Olimpijske igre najkompleksnije takmičenje za organizovati, jer u jednom trenutku i na jednom mjestu imate dvocifren broj svjetskih prvenstava. Nije to kao Svjetsko prvenstvo u fudbalu, kada je riječ samo o jednom sportu, ovdje govorimo o više sportskih manifestacija na jednom mjestu i u isto vrijeme. Upravo zbog toga su Olimpijske igre teške za organizovati. Na tako kompleksnom događaju imamo veliki broj učesnika, veliki broj servisa, te veliki broj kulturno-edukativnih i diplomatskih programa, te mnogih drugih programa koji se održavaju paralelno sa Olimpijskim igrama. S ove tačke gledišta, ja sam 1984. imao 14 godina, pa ne mogu sa sigurnošću reći da se sjećam kako je sve tačno bilo, ali u tom trenutku Jugoslavija je bila socijalistička zemlja, relativno zatvorena i bez velikih iskustava u organizaciji tako velikih takmičenja. Poslije sarajevske Olimpijade desit će se još neka velika takmičenja, ali ZOI je probio led kada govorimo o takvoj organizaciji. Izuzetno teško je bilo to uraditi, napraviti, ali poznati bosanski duh, poznata poslovnost bosanskog čovjeka, koja se ogledala u tome da su umni Bosanci i Hercegovci, koji su radili u svjetski poznatim, ali domaćim kompanijama kao što je Energoinvest i slično, iskoristili svoja iskustva i stavili ih u službu organizacije Olimpijskih igara. Dakle, bilo je izuzetno teško, ali je to naš čovjek i uz pomoć svih republika bivše Jugoslavije uspio napraviti na najbolji mogući način, što se najbolje vidjelo i čulo kroz rečenicu tadašnjeg prvog čovjeka MOK-a Juana Antonija Samarancha da su to do tada bile najbolje organizovane Igre.
- Muzej se obnovio u dvije faze. Lično sam bio uključen u rekonstrukciju i taj projekat je na moje, ali i na zadovoljstvo svih nas, završen fantastično. Danas je to jedna od najljepših zgrada u BiH i svaki dan se nešto dešava iz kulturno-umjetničkog ili sportskog spektra. Imamo nešto najljepše što se može desiti, a to su susreti mladih i starijih, gdje se razmjenuju i evociraju sjećanja. Kada uđete u tu zgradu, obuzme vas pozitivna energija, jer sa svih strana odišu olimpijske vrijednosti, a to su prijateljstvo, poštovanje, izvrsnost, fair-play, sve ono što je najljepše u sportu. Bilo čime da se bavite i sve što se organizuje, tu je uspješno, jer taj prostor daje pozitivnu energiju svima.
Sa prezentacije EYOF-a 2010. godine u Beogradu
- To su dvije suprotne stvari, ali su itekako povezane. Veliko sportsko takmičenje se može organizovati ukoliko se poklopi nekoliko stvari, prije svega da se napravi kvalitetan organizacioni odbor, obezbijedi finansijska konstrukcija i da se obezbijede ljudski resursi koji su najbitniji, da mogu da iznesu taj projekat. U tome svemu Olimpijski komitet može biti slab ili jak. Naravno da su šanse manje ako je Olimpijski komitet slab, ali ono što je bitno naglasiti jeste da se nijedno veliko takmičenje ne može napraviti bez Olimpijskog komiteta, koji je nadležan da potvrdi kredibilitet aplikacije. Mi smo u izuzetno teškim uslovima organizovali do sada najbolji EYOF, a OKBiH je od samog starta dirigirao projektom i ustvari podnio aplikaciju za organizaciju. Bio sam sudionik od prvog dana, tako da ovo odgovorno tvrdim. Što se tiče današnjeg dana, imamo problem najviše u političkom smislu, jer nam treba zajedništvo, jedna zajednička volja da napravimo iskorak koji se zove Youth Olympic Games ili u prevodu organizacija Svjetske olimpijade mladih. Kada bismo imali to političko jedinstvo, na kojem OKBiH marljivo radi da ga dobije, ne bismo imali velikih problema. Jer pogledajte, sva borilišta su tu, a dva kapitalna, kojima treba renoviranje - skakaonice i bob-staza, ne predstavljaju veliki materijalni izdatak, znajući činjenicu da je budžet Kantona Sarajevo preko milijardu i po, a budžet FBiH preko 7,5 milijardi KM. Dakle, bez budžeta Vijeća ministara i bez podrške Republike Srpske to bi se moglo napraviti bez velikih problema, da se rekonstruišu pomenuta borilišta. Na EYOF-u smo imali 17 najboljih svjetskih stručnjaka za svaku oblast, tako bismo mogli iste ili slične ljude ponovo animirati, obnoviti borilišta i bez ikakvih problema, bazirano na kredibilitetu OKBiH, dobiti YOG. Potrebni su nam politička podrška i jedinstvo, da ljudi shvate da su to projekti za budućnost, da su to projekti koji nas približavaju Evropskoj uniji, dakle spajanje, a ne razdvajanje. Kada već govorimo o YOG-u, već smo imali sastanak sa predsjednikom MOK-a Thomasom Bachom, dobili smo punu podršku, dobili smo podršku od Izvršnog odbora Evropskog olimpijskog komiteta, dakle imamo podršku od 50 država. Dobili smo i podršku i od predsjednika Komisije MOK-a za YOG Karla Stossa, što jasno implicira da je sve kao i uvijek samo do nas.
- Samo treba pogledati u prošlost na ovim prostorima i šta se dešavalo, a većinom su to bili ratovi, počevši od 1. svjetskog rata, pa nadalje. A najsvjetlija tačka je sarajevska Olimpijada. Treba ići u tom pravcu, jer je to jedina stvar, gdje se svakom na svijetu vrati osmijeh na lice na pomen Bosne i Hercegovine. Našu djecu trebamo podučavati olimpijskim vrijednostima, a to su prijateljstvo, poštovanje i izvrsnost, pa da šta god rade, rade na izvrstan način. Da ih podučavamo fair-playu. Kada govorimo o sportu i obilježavanju 40 godina od ZOI-ja, naš cilj je da ubuduće budemo država sa vizijom, a ne retrovizijom, da se na svakom nivou odlučivanja izdvaja 1 posto iz budžeta za sport i da olimpijska takmičenja, svjetska i evropska prvenstva organizovana u BiH budu svakodnevnica.
Cilj je da budemo zemlja sa vizijom, a ne retrovizijom
15
1
08.02.2024
- Prvo i osnovno što treba reći jeste da su Olimpijske igre najkompleksnije takmičenje za organizovati, jer u jednom trenutku i na jednom mjestu imate dvocifren broj svjetskih prvenstava. Nije to kao Svjetsko prvenstvo u fudbalu, kada je riječ samo o jednom sportu, ovdje govorimo o više sportskih manifestacija na jednom mjestu i u isto vrijeme. Upravo zbog toga su Olimpijske igre teške za organizovati. Na tako kompleksnom događaju imamo veliki broj učesnika, veliki broj servisa, te veliki broj kulturno-edukativnih i diplomatskih programa, te mnogih drugih programa koji se održavaju paralelno sa Olimpijskim igrama. S ove tačke gledišta, ja sam 1984. imao 14 godina, pa ne mogu sa sigurnošću reći da se sjećam kako je sve tačno bilo, ali u tom trenutku Jugoslavija je bila socijalistička zemlja, relativno zatvorena i bez velikih iskustava u organizaciji tako velikih takmičenja. Poslije sarajevske Olimpijade desit će se još neka velika takmičenja, ali ZOI je probio led kada govorimo o takvoj organizaciji. Izuzetno teško je bilo to uraditi, napraviti, ali poznati bosanski duh, poznata poslovnost bosanskog čovjeka, koja se ogledala u tome da su umni Bosanci i Hercegovci, koji su radili u svjetski poznatim, ali domaćim kompanijama kao što je Energoinvest i slično, iskoristili svoja iskustva i stavili ih u službu organizacije Olimpijskih igara. Dakle, bilo je izuzetno........
© Oslobođenje
visit website
login
who are we?
contact us
qosheapp
Toi Staff
Gideon Levy
Belen Fernandez
Andrew Mitrovica
Mort Laitner
Rami G Khouri
Ali Fathollah-Nejad
Nikkei Editorial
