İnce bir ip üzerinde yürüyoruz. Aşağıda derin kuyular, uçurumlar. Biz düşmedikçe iteleyen ve çelme takan da çoğalıyor. Deneyim, tecrübe, bilgi ve direniş dahi bazen kifayetsiz kalıyor, mücadele ettiğimiz ve gitgide semiren, büyüyen güç karşısında.

Kafka’nın “Şato”suna benzer yükseklerden, sürekli ”Haddinizi bileceksiniz!” sesleri geliyor. Bu sesin şiddeti, dengemizi bozmasın diye çabalarken, düşsek ne olur uçurumdan, niye hâlen yürümeye çalışıyoruz, sorgulaması da arada bir beynimizi kemiriyor.

Türkiye’de iktidar artık tahayyül edilmez bir güce sahip. Önüne çıkan herkesi, her kurumu veya muhalifi sersemletecek kadar büyük bir güç söz konusu. Bu noktaya nasıl gelindi, çok şey söylenebilir, hatta bugün ‘ana muhalefetim’ diye gerinenlerin rolleri de tek tek ifşa edilebilir ama şimdilik bu bir zaman kaybı. Mesele şu ki bu güç önüne geleni yok etmeye değil dizayna, aşırılıklarından arındırmaya odaklı. Bu dizayn ve hizaya getirme, yani had/sınır bildirme, önüne çıkan siyasi partileri, kişileri, kurumları, muhalifleri ve gazetecileri de kapsıyor.

Yargıtay vs AYM krizi, geçen hafta bomba gibi düştü gündemimize ve aslında meali de buydu: Sen koskoca Anayasa Mahkemesi de olsan haddini bileceksin, iktidarın sınırlarını ihlal etmeyecek ve Yargıtay’a sadece iktidarın izin verdiği kadar müdahalede bulunacaksın.

AYM enimim ki mesajı bizden daha iyi okumuştur ve önümüzdeki süreçte daha fazla yıpranmamak adına, yeniden şekilleneceği bir yola girecektir. Tüm bu gelişmeler çerçevesinde, darbe anayasasını ve her zaman hukuki kararlar vermeyen AYM’yi savunmaksa, onlardan en çok darbe yemiş muhaliflere düştü. Bu trajikomik durumu da tarihe not düyelim.

HEDEP mi, MHP mi?

Öte yandan her güç, dünya dengeleri düşünüldüğünde, meşruluk da ister mutlaka, buna ihtiyaç duyar. Görüyoruz ki Ak Parti iktidarına bu meşruluğu, ortağı MHP sağlayamıyor artık. Tersine geçmişten bugüne gelişen hukuk dışı her olay ve dava dosyasında, ipin ucu gelip bir şekilde MHP’ye dayanıveriyor. Ak Parti, özelde de Erdoğan, bu durumdan hiç hoşnut değil. Nasıl geçmişte Süleyman Soylu’dan hoşnut olmasa da doğru zamanı beklediyse, MHP’den ‘boşanmak’ için de hem hamle yapıyor hem de doğru zamanı bekliyor.

Bu siyasi ortamda, yerel seçimler de yaklaşırken Ak Parti’nin Kürtlerle, HEDEP’le “barışması” hiç beklenmedik bir gelişme olmayacaktır. Niyetler ne olursa olsun bu diyalog, devasa iktidar gücünün altında boğulan demokratik kamuoyu ve muhalifler için de mutlaka bir nefes alanı açacaktır. Ülkede daha sakin ve barışçıl bir ortamın oluşması, artık bir ihtiyaç değil gereklilik.

Açık ve net olarak söyleyelim, böyle bir diyalog ortamı oluşursa ‘vay nasıl görüşürler’ diyenlerden olmam zira bu ülkede tüm karanlığı ve baskıyı yaşayan nasıl bizlersek, diyalog, barış ve diplomasiyi savunan, nefes alanlarına ihtiyaç duyanlar da yine bizleriz. Hâliyle Ak Parti, MHP’den kararlı bir şekilde yakasını kurtarmayı başarırsa, hem HEDEP hem de Ak Parti’nin, aşırı ve radikal unsurları olmasa da, reel politiği kavramış, diplomasi ve diyalog taraftarı kadroları neden görüşmesin? Bu noktada herkesin niyeti ya da amacı kendini bağlar, bizse halklar için nasıl kazanımlar sağlar, ona bakarız. Şu anki durumdan daha iyisinin olacağını da söyleyebiliriz elbette.

“Kuzey Kore’den farkımız kalmadı”

Şimdi tekrar dönelim AYM vs Yargıtay krizine. Her ne kadar bu krizden okuduğumuz sonuçlar yukarıdaki gibi olsa da, pek çok yorum ve tartışma hâlen sürüyor. Krizin hukuki boyutu, Yargıtay’ın çıkışının usulsüzlüğü, yeni anayasanın tekrar gündeme gelmesi ve gelişmelerin demokrasi mücadelesine nasıl yansıyacağı da büyük önem taşıyor. Tam da bu yüzden, demokrasi mücadelesinde öne çıkan üç güçlü kadına ve hukukçuya sorular yönelttik.

HEDEP Erzurum milletvekili, parti grup başkan vekili ve avukat Meral Danış Beştaş, İnsan Hakları Derneği Genel Başkanı ve avukat Eren Keskin, EMEP Adana İl Başkanı ve avukat Sevil Aracı,........

© P24