Hayatın en büyük mücadelesi temel ihtiyaçlarını karşılayarak öncelikle sağ kalmak ve hakkını vere vere yaşamaksa, bir diğeri de gerçeği bilmek olmalı. Gerçek kadar korkulan ve ulaşılmaz kılınan çok az şey var bu dünyada.

Analog zamanlarda gerçek nerede sorusunun cevabını kimi zaman gazeteler arası çapraz okuma yaparak bulduğumu hatırlarım. Sonra belli isimlerin “Gerçek budur” nidaları, hemen tersi kutupta konuşlanmak için yeterli bir koordinattı. Güvenirliğini sorgulamadığım insan hakları ve gazetecilik kurumlarının raporları da imdada yetiştirdi.

Şimdilerde ortalık toz duman. Özellikle İsrail’in Gazze’de giriştiği soykırım harekâtının Batı medyasında sunuluş hâli, gerçek dediğimiz şey için koşulsuz var olması gereken kaynakların nasıl da tüketildiğinin ilanı. Gözümün önünde hep hastane saldırısı sonrası Filistinli doktorların yer yanları ölü çocuklarla kaplı hâlde düzenlediği basın toplantısı var. Bazı halklar için öldürülmek yeterli değil. Öldüğünü, öldürüldüğünü göstermek zorundasın. O zaman bile sana inanılacağı şüpheli. Ola ki bir gerekçe vardır. Makul bir açıklama. İsrail yetkililerine göre bu gerekçe, “Gazze’de sivil halkı korumak için Hamas’a karşı yapılan bir operasyon.” 23 bin Filistinlinin öldüğü, en az 1 milyon 900 binden fazla Filistinli’nin de yerinden edildiği bir “operasyon”.

İşin aslı şu ki soykırımı haklı çıkarabilecek bir gerekçe yok. Bir halkın kırılasıyla öldürülüşünün, insandan sayılmayışın gerçeği oracıkta gözümüzün önünde duruyor. Tam da şu günlerde Güney Afrika Cumhuriyeti'nin, İsrail'in Gazze'deki fillerinin Soykırım Sözleşmesi'ni ihlal ettiği gerekçesiyle Uluslararası Adalet Divanı’nda (UAD) açtığı davanın ihtiyati tedbir taleplerine ilişkin ilk duruşmasında Güney Afrika'nın hukuk ekibinden İrlandalı avukat Blinne Ni Ghralaigh’nın kayıtlara geçen ifadesinde dediği gibi: “Gazze'deki soykırım; cep telefonlarımıza, bilgisayarlarımıza ve televizyon ekranlarımıza canlı olarak aktarılan Filistin halkına yönelik soykırımın dehşetine rağmen kurbanlarının dünyanın bir şeyler yapabileceği umuduyla kendi yıkımlarını gerçek zamanlı yayımladıkları tarihteki ilk soykırım oldu.”

Niyetin kendisi, kullanılan dilde de mevcut. İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu'nun İsrail askerlerine hitaben Yahudilerin Mısır'dan çıkışına atıfta bulunan Tevrat'ın Tesniye kitabındaki “Siz, Mısır'dan çıktıktan sonra Amaleklilerin yolda size neler yaptığını anımsayın!” ifadesini hatırlayalım. Gazzelileri topyekûn “kötülüğün zirvesi” olarak göstermesini. Ya da İsrail Savunma Bakanı Yoav Gallant’ın, “Biz insansı hayvanlarla savaşıyoruz” sözünü ve aşırı sağcı İsrailli bakanlar Bezalel Smotrich ve Itamar Ben Gvir’in, Gazze'den mümkün olduğunca çok sayıda Filistinliyi bölgeyi terk etmeye ikna etme zamanının geldiği bir “göç projesi” çağrılarını. Söz ve eylem hiç bu kadar tutarlı olmamıştı.

Teknolojik gelişmelerle artan ve çeşitlenen iletişim kaynaklarının gerçek söz konusu olduğunda........

© P24