Γιώργος Πιπερόπουλος

Μένουμε έκπληκτοι από τα φαινόμενα παιδικής βίας, που γίνονται όλο και συχνότερα αλλά, ειλικρινά, έχουμε το δικαίωμα να δηλώνουμε αιφνιδιασμένοι;

Εχουμε κάνει όσα πρέπει με τα παιδιά μας για να λέμε ότι μένουμε εμβρόντητοι με όσα διαβάζουμε, ακούμε και βλέπουμε;

Νέες μορφές απίστευτης βίας «προσφέρονται» σε νήπια και παιδιά μέσα από φιλμάκια με δολοφονικά παιχνίδια στα κινητά τους και παρουσιάζονται ως μία κανονικότητα με «δωρεάν» (bonus) παιχνίδια για όσους «σκοτώσουν» τους περισσότερους εχθρούς!…».

Είμαστε, αναμφίβολα, φορτωμένοι με τις αντιξοότητες της καθημερινότητας, στην Ελλάδα της ακρίβειας, που δεν λέει να φρενάρει στην ανοδική της πορεία και της ανεργίας, που επίσημα χείλη μας λένε ότι μειώνεται αγνοώντας ότι ξενιτεύονται εκατοντάδες χιλιάδες επιστήμονες, τεχνίτες και επαγγελματίες που ανήκουν στις παραγωγικές ηλικίες.

Μεταθέσαμε, γονείς και πολιτικοί, τις ευθύνες μας στα σχολεία, τα οποία όμως -εδώ και χρόνια- έχουν χάσει το μεγαλύτερο μέρος του καθοριστικού τους ρόλου στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών.

Για την υποβάθμιση βέβαια της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης των παιδιών μας έχουμε ευθύνη, πρωτίστως οι κυβερνήσεις μας και οι αρμόδιοι υπουργοί Παιδείας και μαζί εμείς οι Ελληνες γονείς αφού βάζαμε τους δασκάλους και τους καθηγητές σε θέσεις «κατηγορούμενου», κάθε φορά που τολμούσαν να μας χτυπήσουν προειδοποιητικά «καμπανάκι κινδύνου» για τα παιδιά μας.

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω WhatsApp - Δες εδω