Έχετε σκεφτεί ποτέ γιατί τρώμε χωρίς να πεινάμε; Ας μάθουμε να παρατηρούμε τα σημάδια που μας δίνει το σώμα μας και να εστιάζουμε σε αυτά.

Του Σπυρίδωνα Μπενία

Συχνά αν και δεν νιώθουμε πείνα παρόλα αυτά καταναλώνουμε μεγάλες ποσότητες φαγητού. Το φαγητό έχει ταυτιστεί με στιγμές χαράς, λύπης, ανακούφισης, επιβράβευσης. Είναι τρόπος κοινωνικοποίησης και διασκέδασης, είναι τρόπος να συνδεθούμε με τα αγαπημένα μας άτομα. Όλες οι κοινωνικές εκδηλώσεις γενέθλια, πάρτυ, γιορτές κτλ, συνοδεύονται από φαγητό. Όμως μπορούμε να κάνουμε διατροφή σε όλες τις περιστάσεις;

Βεβαίως και μπορούμε, εφόσον έχουμε στο μυαλό μας την ποσότητα και την ποικιλία του φαγητού που θα καταναλώσουμε. Θεμιτό είναι να αντιμετωπίζουμε αυτές τις περιστάσεις όπως οποιοδήποτε άλλο γεύμα, χωρίς να είμαστε προδιατεθειμένοι να φάμε πολύ.

Στην άλλη όψη του νομίσματος, όποτε αγνοούμε τα σημάδια της πείνας που μας δίνει το σώμα μας, λόγω φόρτου εργασίας ή κάποιας άλλης αιτίας, τότε ο οργανισμός μας ζητά πιο επιτακτικά την κατανάλωση φαγητού. Αυτό έχει ως συνέπεια να καταναλώσουμε λαίμαργα μεγάλη ποσότητα φαγητού χωρίς να είναι εύκολο να σταματήσουμε. Επομένως, ας μάθουμε να αντιλαμβανόμαστε τα σημάδια του σώματος μας.

Για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε την ασυναίσθητη κατανάλωση φαγητού ωφέλιμο θα ήταν να ξεκινήσουμε από κάποια απλά πράγματα:

Μια ατασθαλία δεν σημαίνει ότι απέτυχε όλη η προσπάθεια.