gürbüz bir ceset terbiyecisiyim
ırzınız kadar kirliyim yani
kanımda tırnak izi ölülerin
ölüler
parmakları miskin ölüler
beynimde şaibeli iniltiler
kıkır kıkır kahkahalar
açlıktan havlayabilirim:

alışkın değilim osuruklarına şahların
bu kentin şarkıları piç
kırın kabuğunu tabutların
pörtlek gözlerini oyun toprağın
fışkırsın ölüler mezarından

boğuyorum
tanrı şahit
kimse öpmeye yanaşmasın sevgilimi
üflemesin mumlarına kadınların
kof bir ağıt kesiyor bileğimi
gülmekten
taşabilirim kalıbımdan

kanatları sıska örümcekler
henüz can vermedi altında gölgemin
musalla taşında bir kedi
kül yutmaz sandığım bedenim
başka şeytanlıklar peşinde
bir işaret geldi
tanrı kustu
gömün ölüleri

© qolumnist