Üniversitelerin, hiç değilse edebiyat fakültelerinin bütün bir müessese olarak altına girebileceği bir yükü yalnız başına taşıma cehdi güzel, ama yetmiyor. Kutub Yıldızı'nı yazmak bir kişinin işi, bir kişinin vazifesi olmamalıydı. İnşası, bir kişinin gücünü çok aşan büyük bir hisar bu. Mükemmel ve mukavim olması için kalem ve düşünce orduları çalışmalıydı. Her kelime kuyumcu hassasiyeti ile işlenmeli, her mânâ usareye inkılâb edinceye kadar imbikten geçirilmeli. Yalnız başına üstesinden gelinecek iş mi?..

Üstelik sıkıntıları, problemleri olan bir yalnızlık. İnsan kurulu bir makine, programlanmış bir robot değil ki, tek meselesi programlandığı iş olsun. Med-cezirleri, sevinçleri, kederleri, hüsranları, korkuları, endişeleri olan zayıf bir mahlûk.

Bedbinlikler, vefasızlıklar, kadirnâşinaslıklar, yaşamanın tabî ihtiyaçları enerjisini tüketir insanın. Fıtraten medeni imiş. İyi de medeniyet........

© Risale Haber