Çocuklarımızın eğitim sürecinde özellikle ilkokul 1, 2, 3 ve 4. sınıflarındayken ebeveynler çok dikkatli ve özverili çaba gösterirler. Beslenme çantası da dahil en ince ayrıntılara kadar büyük bir mücadele içine girerler. Ekonomik olduğu kadar psikolojik problemleri de kendilerinden fedakârlık ederek göğüslemeye çalışırlar. Şüphesiz bu özverili davranışlar her türlü takdirin üzerindedir.

Biz bu yazımızda daha çok ilkokul çağındaki çocuklara verilen ve yaptırılan ödevler ekseninde bir iki hususa işaret edeceğiz. Okuldaki eğitim ve öğretim konusu apayrı bir konudur elbette. Ne var ki öğretmenler olsun ebeveynler olsun çocuklara ödev verirken farkında olmadan bir çok hata yaparlar. Öğretmenler, çocuğun ders dışı etkinliklerini işgal edecek kadar geniş alan işgal eden, yorucu çaba gerektiren ödevler verirler. Çocuk bu yüzden ödev yapmaktan soğur. Verilen ödev uzun zaman aldığından kavuşturamayıp anne-babaya havale edilir.

Öğretmenler sınıf veya ev ödevlerinde çocuğun öğrenme ve uygulama kapasitesine dikkat etmezler. O ödevin nasıl ve hangi kaynaklardan faydalanarak oluşturulduğuna bakmazlar. İleri yaşlarda öğrenciler kes-kopyala-yapıştır şeklinde ödev çıktısı alır ve öğretmene sunarlar. Maalesef öğretmenler ödevden hedeflenen kazanıma bakmazlar. Böylece eğitim yüzeysel kalır ve kâğıt üzerinde........

© Risale Haber