Deniz Kuvvetleri Komutanı Oramiral Ercüment Tatlıoğlu, 18 Kasım’da “Deniz Astsubay Okullarının Kuruluşunun 133’üncü Yıl Dönümü” etkinlikleri kapsamında yaptığı konuşmada, daha şaşırtıcı gelişmeler olmasaydı çok şaşırıp tartışacağımız, fakat haberlere konu olduktan sonra bir daha üzerinde durulmayan ilginç cümlelere yer verdi:

“NATO Karadeniz’de bazı tedbirler almaya çalışıyor. Ancak Karadeniz’de bu tedbirleri biz kendimiz alacağımızı ifade edip NATO’yu veya Amerika’yı Karadeniz’de istemediğimizi beyan ediyoruz. (…) Amacımız, Montrö’ye uyulsun. Karadeniz’de biz bütün güvenliği sağlarız Türkiye olarak. Karadeniz’i bir Orta Doğu’ya çevirmesinler. Dolayısıyla Karadeniz’e herhangi bir ülkenin veya NATO’nun girmesini istemiyoruz.”

Tatlıoğlu, Türkiye’nin bu kararını son zamanlarda Karadeniz’de bulunan doğal gaz rezervleri, Rusya-Ukrayna savaşı gibi güncel ve askeri gelişmelere bağladı. Görünüşte, lafı dolandırmadan yapılan bu ilânatın siyasi-ideolojik bir tarafı yok. Keza bu sözler Karadeniz’de ABD ve NATO’dan uzaklaşma arzusunu yansıtsa da paralelinde Rusya’ya yaklaşma gibi bir perspektif içermiyor.

Yalım Eralp, Serbestiyet’te kaleme aldığı “Deniz Kuvvetleri Komutanı neden ‘NATO’yu ve ABD’yi Karadeniz’de istemiyoruz’ dedi?” başlıklı yazısında (27 Kasım), sorunun Sovyetler Birliği’nin dağılmasıyla başladığını belirtiyor ama Deniz Kuvvetleri Komutanı’nın çıkışını esasen o da salt güncel-askeri boyuttan ele alıyordu.

ABD ve NATO savaş gemilerinin Karadeniz’de bulunması konusunun en önemli veçhesinin ‘askeri’ içerikte olması eşyanın tabiatı gereği… Fakat daha altta siyasi-ideolojik bir bakışın, ABD-NATO’dan uzaklaşma ve Rusya’ya yaklaşma gibi bir boyutun da bulunduğunu saptamazsak mesele eksik kalır.

Meselenin bu boyutu da esasen Sovyetler Birliği’nin dağılmasından sonra başladı. Bu gelişme, ABD........

© Serbestiyet