Geçen hafta Arjantin’in bir kez daha içine yuvarlandığı mali krize çözüm bulacağını söyleyen ABD yanlısı nitelikli bir dolandırıcının devlet başkanı seçilmesine değinmiştik.

Bilmiyorum geçen haftadan bu yana Fernando Solanas’ın ünlü filmi Yağma Anıları’nı seyretme fırsatı buldunuz mu? Solanas devlete ait petrol şirketinin özelleştirmesine karşı çıktığı için bacağına yediği 6 kurşunla topallayarak ve el kamerası ile çeker bu filmi. 2001 halk ayaklanması esnasında çekilen film neden ülkenin bu hale düştüğünü sorgular ve 11 yıl geriye gidilir.

1989’da yönetime halkçı iddialarla gelen ve olağanüstü kirli bir siyasetçi olan Carlos Menem yönetiminin Arjantin’in borçlarını ödemek için her şeyi özelleştirdiği bir dönemdir. Tıpkı Türkiye’de 1990’lardan 2020’ye yaşanan sürece çok benzer. Devlete ait dev petrol ve gaz işletmeleri, fabrikalar, limanlar, havayolları, telekomünikasyon ne derseniz kâr getirip getirmediğine bakılmaksızın bedelinin çok altında satılır. Ülkenin bağımsızlığının garantisi olan her şey sermayeye devredilir. Siyasiler bu yağmadan komisyon alarak zenginleşirler.

Türkiye’de yaşanan sürece o kadar benzer ki yağma düzenini oluşturmak için helikopter kazası şeklinde suikast bile gerçekleşir. Özel televizyon kanallarının kurulması ile başlayan ahlaksızlık propagandası halkın amansız bir şekilde yoksullaşması ile gider. Sendika liderleri satın alınır, devlet fabrikalarında çalışan işçiler sokağa atılır.

Sadece kendi ülkenizin yakın tarihini incelerseniz yaşananları o ülkeye özgü sanabilirsiniz, oysa karşılaştırmalı tarih çalışması bize süreçleri soyutlama şansı verir. Emperyalist düzenin dalaverelerini, kurduğu tuzakları, ajanlarını, hainlerini ve taktiklerini daha iyi kavrarsınız.

Bu karşılaştırma hakkı verilirse kitap boyutunda olur, bu yüzden burada çok genel hatlarına değinebileceğiz.

Arjantin 1816’da İspanyollara karşı bağımsızlığını kazanır,........

© soL