Avrupa’da gıda maddesi fiyatları düşüyor ve ardından çiftçiler ayaklanıyor. Bundan doğal ne olabilir? Gıda fiyatlarının düşmesi, çiftçilerin gelirlerinin azalması demektir. Onlar da gelirleri azalmasın diye hükümete baskı yapıyorlar. Son tahlilde bu baskının muhatabı hükümet değil, tüketicilerdir. Basın, bazen bu gösterilere çiftçi grevi diyor. Bu, yanlış bir isimlendirmedir. Grev, bir işverene bağlı olarak çalışanların toplu olarak işi bırakması demektir. Çiftçiler (tarım işletmesinde çalışan işçiler değil) bir işverene bağlı olarak çalışmaz. Onlar kendilerinin işverenidir. Son tahlilde grev de “işgörenler ile işveren” arasında cereyan eden “emek fiyatı” pazarlığı değildir. Marksistler buna “artık değer bölüşümü” diye bakar. Onlara göre firma kârı, eksik ödenen ücrettir. Bu mantıkla bakılırsa, firma zararı da fazla ödenen ücrettir. Bu ifadeler, nadiren doğru olabilir. Gerek emek gerek mal piyasalarında yeterli iç ve dış rekabet varsa, fiyat mekanizması bu sorunu çözer ve istihdam şartlarını doğru olarak belirler. Ancak bu denli tam rekabet koşulları hiçbir zaman oluşmaz.

ARACISIZ SATIŞ

1956/57 yıllarında İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi’ne bağlı Gazetecilik Enstitüsü’ne devam etmiş ve arka kapısından çıkmıştım.........

© Sözcü