Artık herkes mutabık ki; emekli aylıklarının halihazırdaki düzeyi sosyal bir yaradır. Gerek makalelerimde gerekse TV sohbetlerimde “her fiyat bir gelirdir” özdeşliğini vurguluyorum. Gelirini, piyasaya sunduğu mal ve hizmetlerin fiyatını kendisi belirleyenler için bu kural geçerlidir. Zaten bu yüzden, bu güce sahip olanlar enflasyonun düşmesinin önündeki en büyük engeldir denir. Ama piyasaya bir mal veya hizmet sunmayan veya sunamayan emekliler için aynı özdeşlik geçerli değildir. Şurası da bir gerçek ki; ülkemizde olması gerekenden fazla emekli var. Sosyal Güvenlik Kurumumuz, bırakın bu fazlalığı, normal bir yükü bile kaldıracak güce sahip değildir. Bilindiği gibi yurdumuzda 16 milyon emekli ve 23 milyon emeklilik primi ödeyen çalışan var. Üstelik kurumlaşmamış sabit işyerlerinde ve inşaatlarda çalışanları asgari ücretten sigortalı göstermek gibi bir kötü uygulama vardır. Bu da SGK’nın gelirini azaltmaktadır. Sigortalı çalışanların 16.4 milyonu işçi, 3 milyonu esnaf ve 3.6 milyonu ise memurdur. Yukarıda kullanılan işçi, esnaf ve memur tabirlerini biraz açayım. Bilindiği gibi eskiden üç ayrı emeklilik aylığı ödeyen kurum vardı. Bunların en eskisi Emekli Sandığı’dır. Osmanlı Devleti zamanında kurulmuştur. İkincisi........

© Sözcü