Yerel seçimlerde rakibi belli olan İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı olan Ekrem İmamoğlu ile söyleşimize devam ediyoruz. Dün, rakibinin bir temsilci olduğunu, Kurum’un İstanbul’u bilmediğini vurgulayan İmamoğlu’yla bugün ise dava sürecini, beyaz gömleğin hikayesini, Trabzonluluğu ve daha fazlasını konuştuk. İstanbul’un en önemli konusu depremi geniş bir başlık olduğu için kısa sürede yapacağımız başka bir söyleşiye bıraktık.

■ İstanbul'da ilçe adaylarına siz mi karar veriyorsunuz?

Böyle bir şey mümkün mü? Bakınız ben ortak akıl, ortak masa çalışma kültürünü çok yoğun yaşayan ve yaşatan bir insanım.

■ Aday adaylarıyla görüşüyor musunuz peki?

Arıyorlar tabii ki. Hepsini dinlemeye çalışıyorum. Ve genel merkezle paylaşıyorum. Daha üst düzey kritik bir husus tespit etmişsem bunu Sayın Genel Başkanımla da paylaşıyorum. Ama bu onların sahasıdır, yani Parti Meclisi’nin sahasıdır, MYK'nın sahasıdır ve buradaki en yetkili ve tek yetkili kişi Sayın Genel Başkan’dır. Dolayısıyla kararların alınma mekanizması oradadır. Böyle bir hadsizlik mümkün mü? Ben kendi konumumu biliyorum, partimin içinde yapmam gereken ve ilgilenmem gereken sahaları da biliyorum. Ama bildiğimi esirgemem, anlatırım, sunarım, bana gelmiş bilgi varsa aktarırım. Bu da benim sorumluluğumdur.

■ Kime karşı?

Genel başkanıma karşı. Oradaki heyetlere karşı. Ama İstanbul'da ayrıca bir sorumluluğum vardır. İstanbul'un beş yıldır belediye başkanıyım. İstanbul'da en yetkili hazırlığı yapması gereken il başkanının işini kolaylaştırmam lazım, ona katkı sunmam lazım.

■ Peki bu nasıl yapılıyor?

Vallahi çok demokratik. Belki de tarihinde ilk kez bu kadar araştırma yapılıyor. Bazen bir insanla en az 7-8 kez konuşuluyor. İstanbul'da en sağlıklı aday tercihlerinin yapılması adına genel merkezin elini kolaylaştırıcı bir altyapı hazırlanıyor.

■ Yani ‘Ekrem İmamoğlu'na yakınsa aday olabilir’ diye bir şey yok, öyle mi?

Yok tabii. 39 ilçenin 39'unda da hakkı, hukuku ve temsiliyeti, kabiliyeti, profil araştırmalarını yaptık ve insanlar neyi temsil etmeli, toplum neyi bekliyor, nasıl bir anlayışı bekliyor? Az önce hemşehrilikten bahsettik. Mesela hemşehrilik duygusu eskisi kadar yoğun değil artık. Şehirli olma bilinci İstanbul'da büyüyor.

■ 2019’da seçmenin karşısına geçtiğinizde ceketinizi çıkardınız, beyaz gömleğin kollarını sıvadınız ve bu, alanda büyük bir coşkuyla karşılandı. Sonrasında ne zaman o ceketi çıkarıp, gömleğin kollarını sıvasanız bir mesaj olarak algılandı… İlk o güne gidelim.

Tabii zor bir gündü. 6 Mayıs’ta seçimler iptal edildi. İnsan hatırlamak bile istemiyor. Haberi Sultanbeyli’de bir iftarda almıştım. Arabaya biner bilmez Sayın Genel Başkan'ı aramış ve mutlaka vatandaşımızla buluşmamız gerektiğini paylaşmıştım. Hızla Sultanbeyli’den hareket ettik, duyurumuzu yaptık. İnsanlarımızı Beylikdüzü'ne çağırdık ve meydana çıktık. Tabii meydan kalabalık, insanlar çok hararetli. Bir yandan öfke, bir yandan coşku. Sözlerimize başladık. Bir hazırlık, bir metin yok. Gönlümüzden geçeni dillendirdik, duygularımızla konuştuk. O sıcaklık, o coşku bir anda ceketimi, kravatımı çıkarmamı gerektirdi ve bir simgeye dönüştü. O hareketle halkın coşkusu arttı. Alkış, ıslık, belki de dünya siyasi tarihine geçen bir olay yaşadık. Ondan sonra kravatı çıkartmak ve kolları sıvamak refleksi gelişti.

■ İlk önce doğaçlamaydı ama sonrasında yinelediğiniz bu hareketin sizin için de bir mesajı vardı, değil mi?

Doğru. Benim için de bir mesaj, çünkü açıkçası demokrasi ve hukuku dilinden düşürmeyenler bizi büyük bir haksızlıkla karşı karşıya koydular. İşte biz de o gün orada o kararlılığı gösterdik. Toplum bizden kollarımızı sıvamamızı istiyor. Tabii umut ederim bir daha ceketi aynı sebeple çıkarıp kolları sıvamak zorunda kalmayız ülkemizde.

■ Aslında bu simge davranış üzerinden Ekrem İmamoğlu'nun siyasi hayatını da okumak gerekiyor. Kolları sıvadığınız andan itibaren sırf bir belediye başkanı olarak anılmıyordunuz. Toplum size farklı bir de misyon biçti. Siz istediniz, istemediniz, onu söylemiyorum, ama toplum bunu kafasında böyle kurguladı. Dolayısıyla da o kollar sıvandıktan sonra ‘Tayyip Erdoğan'ı yenen kişi’ olarak sizi onun rakibi olarak benimsedi. Kimi de eleştirdi. “Belediye başkanı olarak seçtik ama siyaset yapıyor, hedefi yukarı koydu” dedi.

İpek Hanım, geçtiğimiz beş yıl içinde belki dönem dönem yaratılmak istenen bir atmosfer, bir ortam bu. Yani Ekrem İmamoğlu'nun kişiliği ve tavırları üzerinden bir okuma gibi tarifleyebilirim. Kimdir Ekrem İmamoğlu? 16 milyon İstanbullunun belediye başkanı. Ve oturacak, hiç sesini çıkartmayacak, hiç yorum yapmayacak, haksızlığa cevap vermeyecek, öyle mi? İcat olunmamış müdahalelerle karşılaştık. Elimizden mülkümüz alındı, yetkimiz alındı. Paramız verilmedi ya da paramıza el konuldu; olmayacak işler yaşadık. Şimdi bunlara........

© Sözcü