Her şehidimizin ayrı bir öyküsü var. Yaralı olarak onların ilk asker hastanesine getirilişi, ilk tedavisinden sonra durumu ağır olanların Ankara Gülhane Askeri Tıp Akademisi Hastanesi’ne sevk edilmesi bilinen bir durumdu. Aylarca tedavileri devam eden, defalarca ameliyatlara alınanlar da olurdu. Harp cerrahisi eğitimi almış doktorlar zoru başarırlardı. Örneğin; bacağında patlamamış fünye bulunan askerin ameliyatı, fünye patlamadan nasıl yapılacaktı?

Fünye her an patlayabilir, ameliyata alınan asker, ameliyatı yapan Prof. Dr. Ali Şehirlioğlu ve ekibi gibi o zorlu olayda hastane personeli de bomba imha uzmanları da parçalanabilirdi. Bir yandan ameliyat yapıldı, bir yandan büyük bir titizlikle fünye etkisiz hale getirildi. Ameliyat bittiğinde yaptıklarına kendileri de inanamadılar. Olayı Prof. Dr. Ali Şehirlioğlu’ndan dinledim. Dinleyince, asker hastanelerinin niçin açılması gerektiğini daha iyi anladım. Son saldırılarda belki de bu kadar şehit vermeyecek, yaralılarımıza zamanında müdahale edilebilecekti.

SON NEFESİNİ BÖYLE VERDİ

Emniyet Genel Müdürlüğü’nden 1. Sınıf Emniyet Müdürü olarak emekliye ayrılan Nursel Soyuer Gündüz’ün anlattığı bir şehit öyküsü de tam anlamıyla can yakıcı. Nursel Hanım, ünlü şarkı sözü yazarı, gazeteci rahmetli Halil Soyuer’in kızı. 12 askerimizin şehit edilmesi olayı kuşkusuz O’nu da çok üzdü. Yıllar önce yaşadığı ve hiç aklından çıkmayan “Şehit anısını” bize şöyle anlattı:

“Ankara Emniyet Müdürlüğü’nde nöbetçi müdürdüm. Diyarbakır’da PKK operasyonunda ağır yaralanan bir polis memurumuz uçakla Ankara’ya gönderildi. Hemen hastaneyle görüşüp hazırlık yaptırdım. Memurumuz........

© Sözcü