Oğul Recai Şeyhoğlu, öğretmen... Anne Şeyhoğlu 2002 yılında dilkökü kanserine yakalanınca oğul Şeyhoğlu’nun hayatı cehenneme dönüyor. Kanserin, annesini elinden alacağını biliyor. Annesini istiyor ki herkes tanısın, herkes bilsin. Unutulup gitmesin diye projeler geliştiriyor. Sonuçta Bergama’nın Hacıhamzalar köyünde bir kütüphane kurulmasına ikisi de “Evet” diyor. Anne, ‘’ Kütüphanede senin de adın olacak ama” koşulunu öne sürüyor. İlk kütüphaneyi 19 Ekim 2002’de “Rasime-Recai Şeyhoğlu Kütüphanesi” adıyla 3 bin 600 kitapla açıyorlar.

Anne, “Türkü Ana”, o gün Pir Sultan Abdal’dan deyişler ve bir türkü söylüyor. Çevrede bu açılışı duymayan kalmıyor. Kozak Yaylasındaki Karaveliler Köyü Muhtarı da kütüphane istiyor. “Hayır” demiyorlar ve 20 Aralık 2003’te konuklarla şarkılı türkülü, şiirli ikinci kütüphanelerini açıyorlar. 4 bin kitapla, “Türkü Ana” dan deyişler ve halkoyunlarıyla...

ULUSAL MARKA

Bu kez Ayaskent Belde Başkanı arar. ‘’ Bize de kütüphane.” 14 Mart 2004’te 4 bin 500 kitaplı üçüncü kütüphanelerini açarlar. Bu kez aralarında olup bitenlerden haberdar olup merak eden İstanbullu kütüphaneciler de vardır. Üniversitelerin kütüphane müdürleri, Goethe Enstitüsü Müdürü Ursula Westher ve halk kütüphaneleri yöneticileri ile Türk Kütüphaneciler Derneği İstanbul Şube Başkanı ve yardımcısı da. Halkoyunlarıyla, şiir ve gitar dinletisi ile açılır kütüphane. Tabii ki yine anne Şeyhoğlu’dan deyişler ve türkülerle...

12 Haziran 2004’te ise Ankara’dan Anayasa Mahkemesi eski başkanlarından ve gazetemiz yazarı Yekta Güngör Özden gelir. Çünkü o gün dört ayrı köyde dört kütüphane açılacaktır. İzmir’den araç konvoyuyla çıkmışlardır bu yolculuğa. Arkasından Aşağıkırıklar, Tırmanlar, Göçbeyli derken bir anda Bergama’da 10 kütüphane açmış olurlar.

Kütüphaneler basın yayın organlarında “Ana- Oğul Kütüphaneleri” ve “........

© Sözcü