Diğer

13 Aralık 2023

Şampiyonlar Ligi tamamlandığına göre bu yazı sadece bir maç analizi olmanın ötesine geçecek ve Galatasaray'ın Şampiyonlar Ligi'ndeki macerasını analiz etmeye gayret edecek.

Altı maçlık ön eleme, altı maçlık grup aşaması, toplam 12 maçlık serüven sonucunda Galatasaray'ın aldığı karneye baktığımızda sırasıyla şunları söylemek mümkün:

Bunu biraz açmak istiyorum.

Geçen sezon tamamlandığında Galatasaray'ın en temel ihtiyacı sol bek ve merkez orta saha (sekiz numara) futbolcusu idi. Galatasaray Şampiyonlar Ligi macerasını tamamladı. Şu an takımın en temel ihtiyacı yine bu iki bölge.

Ne anlama geliyor bu?

Kanımca Galatasaray'daki en temel sorun, futbolcu grubunun fizik ve teknik özelliklerinin Okan Buruk'un oynatmak istediği futbola çok uymaması. Yani transfer planlamasıyla Okan Buruk'un oynatmak istediği futbol arasında biraz farklılık var.

İsim bazında gidecek olursak Davinson Sánchez dışında bu yıl transfer edilen çoğu oyuncu (Angeliño, Kerem Demirbay, Tetê, Hakim Ziyech, Wilfried Zaha, Cédric Bakambu) Buruk'un futbol felsefesine her açıdan olumlu yanıt verebilecek profile sahip değil.[1]

İşte bu nedenledir ki Galatasaray, sahada hangi futbolcu yer alıyorsa biraz da o futbolcunun oynamak istediği futbolu oynamaya başlıyor bir şekilde. Çünkü Galatasaray bu saydığım oyuncuları kendi futbol kalıbına dökemiyor. Tam tersine onlar Galatasaray'ı kendi kalıplarına döküyorlar genel fotoğrafı çok çarpıtmadan.

Bunu üç kalemde daha belirgin halde anlatmak istiyorum.

Buna en net örnek olarak Angelinõ'yu verebilirim. Bilindiği gibi Angeliño atletik ve çeviklik özelliklerinden daha çok teknik yetenekleriyle şöhret bulmuş bir futbolcu. Eğer Galatasaray ön alan baskısı içermeyen kontrol ve pas futbolu oynamış olsaydı Angeliño bu takımda pek sırıtmazdı. Zira Angeliño hiçbir zaman rakibini ısırarak, ona yakın markaj uygulayarak oynayan bir futbolcu olmadı. Bu nedenle de Galatasaray'ın oynamış olduğu ön alan baskısına dayanan futbola hiç alışamadı.

Keza Zaha... O biraz daha farklı bir profile sahip. Zaha prensip olarak savunmaya aktif katılan bir oyuncu değil. Oysa Şampiyonlar Ligi minimum 10 oyuncuyla topun arkasına geçilmesini gerektiren en üst seviyede mücadelenin turnuvası. Bu da sol kanatta oynayan Zaha'nın her pozisyonda rakip bekle geriye koşmasını gerektiriyor. Ancak Zaha canı çektiği zaman savunma yapıyor, canı çekmediği zaman da yapmıyor. (T24'te bu köşeyi takip edenler onun İstanbul'daki Manchester United maçında rakip bekini takip etmediği için Galatasaray'ın gol yemesine neden olan oyuncu grubunda yer aldığını hatırlayacaklardır.)

Bu kalemi Ziyech ve Bakambu üzerinden genişletebilirim. Ama amacımın anlaşıldığı düşüncesiyle bunu yapmayacağım.

Bu aslında bir Şampiyonlar Ligi takımı açısından net bir açmaz oluşturdu. Zira Galatasaray bu konuda hiçbir zaman gideremeyeceği bir zayıflığa sahip oldu Şampiyonlar Ligi serüveninde. Rakipleri de kolayca yararlandılar bu zayıflıktan.

Şimdi tüm bu dediklerimi madde madde Kopenhag maçı analizine dönüştürmek istiyorum.

Analizime üç konuda vereceğim örneklerle devam ediyorum. İlki Galatasaray orta sahasının devre dışı kaldığı Kopenhag hücumları. Bu konuyla ilgili yazıya üç örnek alıyorum.

Birinci örnek; dakika 3,29. Abdülkerim Bardakcı'nın öne gönderdiği topu Angeliño alamıyor. Topu kazanan Lukas Lerager Kopenhag'ı sağdan hücuma çıkarıyor. Taç çizgisinde Mohamed Elyounoussi üzerinden devam eden hücumda onu Angeliño karşılıyor. Bu sırada Galatasaray ceza sahasına doğru koşu atan iki Kopenhaglı oyuncu var: Elias Achouri ve Diogo Gonçalves. Bu hücumda Kaan Ayhan Achouri'yi alıyor, ama Gonçalves boş durumda (aşağıdaki fotoğraf).

Bu pozisyonda........

© T24