Diğer

05 Ocak 2024

Ekrem İmamoğlu'nun yeniden aday olduğu İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı'nın kampanya başlangıç toplantısını izlemek üzere Haliç Kongre Merkezi'ne geldim. Girişten salona her yer yeni sloganla dolu idi: Tam Yol İleri. Genelde denizcilikte kullanılan bir tanım bu. İlk aklıma gelen Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan'ın babası Ahmet Erdoğan'ın Şirket-i Hayriye vapurlarında kaptanlık yapan bir isim olduğuydu. Diğeri ise "yol" kelimesinin AKP ve Erdoğan'ın sık kullandığı "Durmak yok, yola devam" sloganını çağrıştırmasıydı. Elbet yol bir sürekliliği ifade ediyor. Ve kimsenin tekelinde değil.

Biri Rizeli, biri Trabzonlu iki isim beş yıl sonra yeniden karşıya gelecek. İstanbul'u kazanmayı çok isteyen Erdoğan'ın aday kim olursa olsun kendi ağırlığını koymak isteyeceğini düşünmemek mümkün değil. Üstelik 2019'da iki kere kendisini (aday Binali Yıldırım'dı diye düşünmek saflık olur) yenilgiye uğratan isme bir kez daha kaybetmeyi istemeyecek olması da beklenen durum. Çünkü bu gerçekleşirse (gerçekleşme olasılığı var) 2028 seçimlerinde muhalefetin pek muhtemel cumhurbaşkanı adayı İmamoğlu olur. (Kaybetse de bu iddiayı daha zor olsa da koruyabilir.)

İmamoğlu'nun yaptığı konuşma ile ilgili haber T24'te var. Ben burada kendisinin sözlerinde benim dikkatimi çeken noktaların altını çizmek istiyorum. Ama toplantıda konuşan CHP Genel Başkanı Özgür Özel'in altını özellikle çizdiği İmamoğlu'nun da kendi konuşmasında atıfta bulunarak destek olduğu bir konu var: Gezi. Yargıtay'ın Anayasa Mahkemesi'ni tanımayarak çıkardığı devlet krizinin ana noktası Gezi Davası. Hem Can Atalay'ın hem de ilerleyen süreçlerde daha önce beraat etmiş ancak şimdi 18 yıl ile ağırlaştırılmış müebbet hapis cezaları almış isimlerin AYM'nin alacağı kararla çıkmasının önü kesilmek istendi. İşte Özgür Özel, hukuk-devlet krizini yaratanlara tepki gösterirken tüm Gezi tutuklularına ve Gezi'de yaşananlara kuvvetli bir şekilde sahip çıkarak bir tavır ortaya koydu:

"Şu an burada iki ailenin mensupları var. CHP'nin ve İstanbul Büyükşehir Belediyesi'ni Bu iki ailenin ortak bir evladı var, Tayfun Kahraman. Buradan, Tayfun Kahraman'ı yürekten selamlayarak; Tayfun Kahraman'ın şahsında Osman Kavala'yı, Can Atalay'ı, Bakırköy Cezaevi'ndeki Mine Özerden'i ve Çiğdem Mater'i selamlayarak; bütün Türkiye'ye bir şeyi hatırlatmak isterim: Öyle her şeyi bilen, her iyiliği yapan, her kötülükten mağduriyet çıkaran birisi, bu insanların kendisine darbe girişiminde bulunduğunu iddia ediyor. Bu insanların her birisi kendi meslek örgütlerinin, kendi temsil ettikleri sivil toplum kuruluşlarının temsilcileri olarak; Taksim Dayanışması'nda yer aldılar. Gezi Dayanışması'nda, Taksim Platformu'nda yer aldılar. Bu insanlar Gezi yaşanırken, dönemin Başbakanı ile görüşmek istediler. Yurt dışındaydı, dönünce görüştüler. Başbakan yardımcıları ile AK Parti yöneticileri ile görüştüler. Gezi'de bir kişinin daha burnu kanamasın diye gayret sarf ettiler. Ve herkesin sağlıkla evine dönmesi için beş, altı madde istediler. O beş, altı maddeden hiçbirisi; Başbakan istifa etsin değildi, bakanlar istifa etsin değildi, hükümet düşsün değildi. 'Verin devletin biz yöneteceğiz' demiyorlardı. Ne diyorlardı? 16 milyon İstanbullunun gözünün içine bakarak söylüyorum ki, 'Ağaçları kesmeyin' diyorlardı. Diyorlardı ki, 'Gezi Parkı'nı kesip de yerine Topçu Kışlası yapmayın.' 'Atatürk Kültür Merkezi'ni yıkıp da yerine AVM yapmayın', 'Gençleri nezarethanelerde tutmayın', 'Söz verin ağaçlara dokunmayacağız, diye evimize dönelim' diyorlardı. Şimdi bu kent bilincinden, bugün Gezi Parkı duruyorsasevgili........

© T24