Diğer

T24 Haftalık Yazarı

04 Şubat 2024

Yerden biraz yükselmiş bir toprak birikintisi, çevresindekilere göre ufacık kalmış. Yığılmış toprağın baş ucunda bir mezar taşı, peşi sıra dizilenlere göre daha kalabalık kelimeler. Suriye'de çekilmiş bu fotoğraftaki taşın üstünde el yazısıyla "kimliği belirsiz, yeşil kazak giyen kız" yazıyor Arapça. İçerisinde küçücük bir beden yatıyor. Adını bilmediğimiz, dilini duymadığımız, dinini henüz seçememiş yaşta bir çocuk, 6 Şubat depreminin sonuçlarından biri olarak toprağın altında. Ölmeden önce yeşil kazak giydiğini bildiğimiz bu kız çocuğunun sadece uyruğu belli: Suriyeli. Bu dünya için yeterli bir bilgi aslında, değil mi? Yıllardır savaşın ortasında kalmış komşu ülkede, esmer bir kız çocuğu…

Büyüseydi kendi coğrafyasında başka ülkelerin savaşını da görecekti, kaçak yollarla Türkiye'ye gelecekti, istenmeyen misafir olacaktı, aşağılanacaktı, belki yağmacı diyeceklerdi arkasından, belki hırsız gibi bakacaklardı yüzüne, belki istismara uğrayacaktı yoksul bedeni. Tutunamayacaktı, düşecekti, kalkıp yeniden koşmaya devam edecekti. Nefes alabilmek için Yunanistan açıklarında bottan atlayıp yüzmeye çalışacaktı. Yeni bir hayat kurabilmek için Balkan kamplarında, Viyana sınırında, Belçika kapısında umut arayacaktı. Kaçak yollarla kurduğu hayalleri ölünce de Vatikan'ın bahçesinde heykeli kalacaktı… Bunların hiçbirini yaşamadan gitti yeşil kazak giyen kız, toprağa karıştı, öldü. Adı bilinmeden gömüldü. Ne ismi kaldı geriye ne cismi. Mezar taşına adını yazacak kimsesi kalmadı bu dünyada. Ailesi ya depremde ya da savaşta ölmüştü. Arkadaşları yeşil kazak giyen kızın yaşındaydı, bu........

© T24