Diğer

09 Mart 2024

8 Mart'tan 8 Mart'a…

Daha çok kadın öldürüldü. Geçen 8 Mart'ta yaşayanlardan onlarcası artık yok; koca, eski koca, sevgili elinde can verdi.

Daha çok kadın tacize, tecavüze uğradı. Hafifletici sebep, tahrik, rıza hemen oradaydı!

Daha dün, muhafazakâr, başörtülü anneler, belki iktidara da oy verenler; "Muhafazakâr" bir yurtta tacize, darba, hakarete, şiddete, belki tecavüze uğrayan evlatlarıyla şoke olmuştu.

Daha dün ahlak, din, iman, milliyetçilik pazarlayan bir iktidar hempasının bizzat "kadın ticareti" organizatörü olduğunu öğrenince, kaç muhafazakâr kadın şaşırdı acaba.

Evet, bu tür insanlar her kesimde olabilirdi, tamam. Ne var ki bunlar bir yandan da kesif din, koyu ahlak, sert milliyetçilik pazarlıyordu.

Tam da Filistin, Gazze için onlarca mesaj atıp iktidar TV'sinde yorumlar yapıp bir de Mossad ajanı çıktığı iddia edilen şahıs gibi!

Bir yalana ve şiddete, otoriteye ve otoriterliğe tapınma düzeninde, kadınlar, çocuklar, ezilenler organize baskı altında kalmıyormuş gibi, bir de sokakta, hanede, yurtlarda, işyerlerinde bu efendilerin kötülük dilinde, maço edepsizliklerinde tek tek yakalanıp hırpalanıyordu!

Elbette nice kadın uyandı; nice erkek toparlandı, nice çocuk büyüdü, nice fikir ve mücadele yayıldı. Hepsine selam olsun.

Yine de derin ve yoğun kötülük iş başında; baskıcı, şiddetçi cinsiyetçi de oluyor, sınıfsal da, ideolojik de etnik de, dini de kültürel de.

Mücadele o yüzden tek tek mümkün değil; sektör sektör, vektör vektör yetersiz. Her ezilenin kaderi bir başka ezilene bağlı. Bir başkası ezilirken, onu görmüyorsan, kendini de eksik görüyorsun demektir. Seni de onu da yenerler, ezerler gülüm!

Aşağıda iki eski yazımdan parçalarla yine parçalanalım olan bitenle:

"Dünya Kadınlar Günü"nü bilirsiniz. Asıl adı "Dünya Emekçi Kadınlar Günü"dür. Kökenindeki bir vaka nedeniyle, esasında "Gül" günü değil "Kül" günüdür.

165 yıl kadar önce, New York'taki büyük tekstil grevi sırasında, polisin saldırıp büyük bir atölyedeki kadın işçilerin içeri kilitlenmesi ve 129'unun sıkışmış, kıstırılmış şekilde yanması vardır kökünde, kökeninde; külüyle, dumanıyla, kilitli katliamla!

New York yangınının, 129 işçi kadının küllerinden 148 yıl sonra…

15 yaşındaki Ayşe Denizdolan…

18'inde Sadife Düdüş…

21'inde Gülden Çiçek…

27'sinde Necla Özveren…

32'sinde Sevgi Sesli…

Bursa'da bir tekstil atölyesinde hep birlikte, kilit altında, yanarak, boğularak can verdi.

Unutmayalım diye:

Sevgi Sesli, 3 aylık hamileydi.

Aynı işçi sınıfının ölülerini şuydu, buydu ayırmayalım diye; ikisinin kalan portreleri başörtülü, ikisinin başörtüsüzdü!

Necla Özveren'i bilmiyorum; zaten önce kayıp sayılmış, sonra, nerede olacak, tezgâhının orada bulunmuştu!

İşçilerin kaytarmasınlar diye içeriye kilitlendiği yangın yerinin personel müdürü çok önemli bir açıklama yapmıştı:

"Ölen kızlardan biri" yangın çıkınca son çare telefonla onu aramış…

Kendisi de camdan atlamalarını tavsiye etmişti!

Öyle ya… Kapılar kilitliydi!

New York'tan 148 yıl sonra, Bursa'da kapılar işçilerin üzerine kilitliydi!

İçtihadımız bu kadarla kalmaz; kadın-erkek ayırmayalım diye:

Bursa'dan 1,5 yıl önce, İstanbul'da, tam da Emekçi Kadınlar Günü'nde, bir fırında dört işçi, yine 02 ile 03 arası, birbirine sarılarak yandı.

Kemal Baysal, Hasan Arslan, Hüseyin Özkan, Metin Aşçı dışarı çıkamamıştı, çünkü işçilerin kaldığı asma katın pencere kepenkleri dahil bütün kepenkler kilitliydi!

Yanmasaydı, Metin Aşçı 8 aylık oğlunu görecekti altı gün........

© T24