Η φράση-κλισέ εκφράζει – νομίζω – εδώ πλήρως την ουσία της χθεσινής ελληνοτουρκικής συνάντησης: Ελλάδα και Τουρκία γύρισαν σελίδα, «άλλαξαν υπόδειγμα» στις σχέσεις τους. Οι συναντήσεις του προέδρου Ερντογάν με την Πρόεδρο Κ. Σακελλαροπούλου και τον Πρωθυπουργό Κυρ. Μητσοτάκη, καθώς και οι πολλαπλές τομεακές συμφωνίες που υπογράφτηκαν στο πλαίσιο το Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας δημιουργούν (ιδιαίτερα αυτή για τη βίζα) μια σαφώς νέα κατάσταση σχέσεων σηματοδοτώντας μια ιστορική καμπή. Το κείμενο βέβαια που σφραγίζει με ιστορική συμβολική και ουσιαστική σημασία τη συνάντηση είναι η πανηγυρική πολιτική Διακήρυξη των Αθηνών περί Σχέσεων Φιλίας και Καλής Γειτονίας (έργο Γεραπετρίτη;) που υπέγραψαν οι δύο ηγέτες ως το highlight της επίσκεψης. Μεταξύ άλλων, η Διακήρυξη ακυρώνει στην πράξη το casus belli καθώς δεσμεύει Ελλάδα και Τουρκία «να απέχουν από κάθε δήλωση, πρωτοβουλία ή ενέργεια που θέτει σε κίνδυνο τη διατήρηση της ειρήνης και σταθερότητας στην περιοχή τους» και τις υποχρεώνει «να επιλύουν οποιαδήποτε διαφορά μεταξύ τους με φιλικό τρόπο μέσω απευθείας διαβουλεύσεων ή με άλλα μέσα αμοιβαίας επιλογής σύμφωνα με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών», φράση που δεν αποκλείει και την προσφυγή στη διεθνή δικαιοσύνη (ΔΔΧ π.χ.) Είναι μια Διακήρυξη που προσιδιάζει με το Σύμφωνο Φιλίας Βενιζέλου – Ατατούρκ του 1930, του ανάλογου σχεδίου Κ. Καραμανλή 1976 και ιδεών του Κ. Μητσοτάκη 1992/97. Θέτει το γραπτό πολιτικό (μη νομικό) πλαίσιο φιλίας και συνεργασίας ανάμεσα στις δύο χώρες με προδιαγραφές για τα επόμενα βήματα προσέγγισης και επίλυσης προβλημάτων.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ