Συζητώντας, συμβουλεύοντας, αναλύοντας ή γράφοντας για την Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ) από την ένταξή της (1981) μέχρι σήμερα, πολλές φορές αισθάνθηκα άβολα ή δύσκολα για τη συμπεριφορά της ως μέλους της ΕΕ. Αλλά βαθύτατα στενοχωρημένος αισθάνθηκα με το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για «την κατάσταση του κράτους δικαίου και την ελευθερία των μέσων μαζικής ενημέρωσης» στην Ελλάδα. Είναι η πρώτη φορά στα 43 χρόνια συμμετοχής που το αντιπροσωπευτικό όργανο της Ενωσης με την πλειοψηφία των 330 ψήφων υπέρ (έναντι 254 κατά) που προέρχονται απ’ όλες τις δημοκρατικές πολιτικές ομάδες, Αριστερά, Πράσινοι, Φιλελεύθεροι (Renew), Σοσιαλιστές (S+D) – που κατέθεσαν από κοινού το ψήφισμα –, ακόμη και Συντηρητικοί (ΕΛΚ), κατηγορεί την Ελλάδα ότι παραβιάζει τις αξίες και αρχές πάνω στις οποίες οικοδομείται και λειτουργεί η Ευρωπαϊκή Ενωση, ενώ καλεί την Επιτροπή να εξετάσει εάν θα πρέπει να ισχύσει και για την Ελλάδα ο κανονισμός αιρεσιμότητας (conditionality) που συνεπάγεται την αναστολή χρηματοδοτήσεων, όπως έχει γίνει και στις περιπτώσεις Ουγγαρίας και Πολωνίας. Κι αν ακόμη υποθέσει κάποιος ότι «γνωστοί κύκλοι της Αριστεράς στην Ευρώπη θέλουν να δυσφημήσουν τη χώρα με αναληθή στοιχεία και παραπληροφόρηση», είναι δύσκολο να δεχθεί ότι 330 ευρωβουλευτές έπεσαν θύματα παραπληροφόρησης και ότι τέσσερις πολιτικές ομάδες από τις ισχυρότερες που κατέθεσαν το ψήφισμα συνέπραξαν σε σχέδιο δυσφήμησης της Ελλάδας. Γιατί άραγε; Προφανώς όλοι αυτοί βλέπουν κάποιο πρόβλημα στη χώρα και οπωσδήποτε διαβάζουν τις εκθέσεις ενωσιακών / διεθνών οργανισμών (FRONTEX, Διεθνούς Διαφάνειας κ.λπ.). Η Ελλάδα για πρώτη φορά εγκαλείται από το Κοινοβούλιο για ελλειμματική δημοκρατία και μειωμένη ευρωπαϊκότητα σε όρους αξιών και αρχών. Μέχρι σήμερα, τόσο στη δεκαετία του 1980 όσο και στην περίοδο της οικονομικής κρίσης (2010-2019), είχαμε κατηγορηθεί για αδυναμία ή απροθυμία να εφαρμόσουμε ρυθμίσεις πολιτικών της Ενωσης, είτε στο πεδίο της οικονομίας, της εξωτερικής πολιτικής είτε για τη στάση μας να μπλοκάρουμε αποφάσεις / πολιτικές της Ενωσης ασκώντας βέτο (veto) ορισμένες φορές άνευ ουσιαστικού λόγου και αιτίας ή ακόμη ασκώντας την πρακτική των αστερίσκων (asterisks’ country). Για μειωμένη ευρωπαϊκότητα σε όρους κράτους δικαίου δεν είχαμε κατηγορηθεί. Ετσι τώρα ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο που (είτε ανοίγει από… εμμονικούς ανθέλληνες είτε όχι) θα πρέπει να μας απασχολήσει σοβαρά. Ειδικά αυτή την περίοδο που όλα βρίσκονται σε αναδιάταξη στην Ευρώπη και στο ευρύτερο γεωπολιτικό περιβάλλον, η Ελλάδα ως μέλος της Ενωσης στα γεωγραφικά σύνορα του συστήματος οφείλει να καταγράφει την άριστη επίδοση ευρωπαϊκότητας χωρίς καμιά έκπτωση. Για να είναι στον εσωτερικό πυρήνα της Ενωσης ώστε να μπορεί να διεκδικεί ισχυρό ρόλο και να προστατεύει τα συμφέροντά της.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

QOSHE - Χώρα μειωμένης ευρωπαϊκότητας; - Ιωακειμίδης Π Κ
menu_open
Columnists Actual . Favourites . Archive
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close
Aa Aa Aa
- A +

Χώρα μειωμένης ευρωπαϊκότητας;

11 0
12.02.2024

Συζητώντας, συμβουλεύοντας, αναλύοντας ή γράφοντας για την Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ) από την ένταξή της (1981) μέχρι σήμερα, πολλές φορές αισθάνθηκα άβολα ή δύσκολα για τη συμπεριφορά της ως μέλους της ΕΕ. Αλλά βαθύτατα στενοχωρημένος αισθάνθηκα με το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για «την κατάσταση του κράτους δικαίου και την ελευθερία των μέσων μαζικής ενημέρωσης» στην Ελλάδα. Είναι η πρώτη φορά στα 43 χρόνια συμμετοχής που το αντιπροσωπευτικό όργανο της Ενωσης με την πλειοψηφία των 330 ψήφων υπέρ (έναντι 254 κατά) που προέρχονται απ’ όλες τις δημοκρατικές πολιτικές ομάδες, Αριστερά, Πράσινοι, Φιλελεύθεροι (Renew), Σοσιαλιστές (S D) – που κατέθεσαν από κοινού το ψήφισμα –, ακόμη και Συντηρητικοί (ΕΛΚ), κατηγορεί την Ελλάδα ότι........

© Ta Nea


Get it on Google Play