Αλλά επειδή στο PowerPoint υπήρχαν αριθμοί για το κόστος κάθε μέτρου ή το σύνολο της δημοσιονομικής του επίπτωσης στις δαπάνες – καθώς κι η μάλλον ειλικρινής αναφορά «αύξηση εσόδων από πρόστιμα η οποία δεν μπορεί να προσδιοριστεί» δίπλα στην εισήγηση για ενίσχυση του μηχανισμού ελέγχου των κερδοσκόπων. Οι διαφορές με την προκασσελακική περίοδο, όμως, σταματούν εκεί. Ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε προχθές στους ψηφοφόρους ότι παραμένει πιστός στον πυρήνα του δόγματος απ΄το οποίο προέκυψε το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης και τα «Μένουμε όρθιοι». Κι όχι μόνο. Εφάρμοσε ευλαβικά το τελετουργικό που καθιερώθηκε στην τσιπρική εποχή – εκείνο σύμφωνα με το οποίο στελέχη και αρχηγός επιτίθενται στα μίντια με τον στόμφο του επίδοξου αρχισυντάκτη, κατηγορώντας τα ότι δεν αναδεικνύουν τις δεσμεύσεις τους. Οι ομοιότητες, λοιπόν, του κομματικού παρελθόντος με το παρόν είναι περισσότερες απ’ όσες θέλουν να παραδεχτούν όποιοι έχουν πλέον λόγο στη διαμόρφωση της συριζαϊκής εικόνας. Και σε αυτές βρίσκεται η εξήγηση για τα κολλημένα δημοσκοπικά ποσοστά. Γιατί τα νούμερα εκπέμπουν μηνύματα τεχνοκρατισμού αλλά δεν αρκούν για να κερδηθεί η αξιοπιστία. Χρειάζεται πρώτα τα ακροατήρια στα οποία απευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ να πειστούν ότι κομίζει ρεαλιστικές κι όχι ψηφοθηρικές προτάσεις.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ