cahitkilic54@gmail.com

Toy zamanlarımdı herhâlde…
Ya da tefekkür dünyam henüz olgunlaşmamış, kafamda taşlar yerli yerine oturmamıştı…
Bundan 15 yıl önce yazdığım bir yazıda:
“Türkiye’de kavram kargaşası var!
Dinci Faşist olmaz!
Dinci yobaz olur!
Ortaçağ’a saplanıp kalmış örümcek beyinliler olur!
O beyinler ki; balyozla çakılmış paslı çivileri sökmek mümkün olmaz!”
Mealen bunları yazmıştım…
***
Yanılmışım…
Özür diliyorum…
Rikkatli ve merhametli bir kalbe sahip,
Mala mülke tamah etmeyen,
Çalmayan, çaldırmayan,
Zulme rıza göstermeyen,
Dininde, diyanetinde,
Hulusi kalple ibadetinde olan,
Namuslu ve ahlâklı dindarlarla;
Her türlü ahlâksızlığı mubah sayan dincileri ayırt edememişim…
***
Dedim ya, yanılmışım…
Özür diliyorum…
Oysa tarihî sürecini çok iyi bildiğimi zannettiğim Emevî melânetinin tarihte kaldığını…
Böylesine çirkin ve iğrenç bir zihniyetin bir daha asla zuhur etmeyeceği zannına kapılmışım…
Saftirikliğime verin lütfen!
***
Saftiriklik de bir kimliktir.
Sadece ben olsam, kahreder, kendimden utanırım.
Ama…
Etrafınıza bir nazar kılın, göreceksiniz ki nice nice iyi ve saf niyetli milyonlar; enva-i çeşit entrikanın, hilenin, ahlâksızlığın, gaddarlığın, zulmün ve baskının burgacında boğuluyor…
***
Boğmak…
Ya da boğulmak…
Yeni bir şey değil ki!
Ortaçağ’dan, hatta insanlığın var olduğu günden çağımıza kadar;
Kimileri boğdu, kimileri boğuldu…
Kimileri dârağacına çekilerek;
Hallac-ı Mansur’dan Deniz Gezmiş’e kadar…
Kimileri zindanlara doldurularak,
Kimilerinin hakkı yendiğinden açlık ve sefalete mahkûm edilerek,
Hep boğuldular!
Kimileri hep boğdular…
***
Bin yıllar evvelden başlayan “haklının, masumun ve mazlumun” üstünde kurulan “tahakküm” hiç eksilmedi…
Emirle mahkemeler kurulup; emirle verilen kararlar hep vardı, ebediyete kadar da var olacak!
***
Tarihe mal olan en ünlü savunmanın sahibi Sokrat’a, baldıran zehri içirenler,
Dünyanın yarısını müstemlekeleri yapanlar,
İşgal........

© Tanyeri Haber