“Hürriyet” ve “İstiklal” kelimeleriyle kurulan her cümle içinde ‘Türk’ü barındırmadığı müddetçe eksik kalıyor. Bu kelimeler ruhunu Türk milletiyle birlikte anıldığında buluyor. Tüm dünyanın gözünü diktiği bu coğrafyada düşmanı durduran kuvvet budur. Türk milletinin milli mücadele azmi ve mukavemeti emperyalizmin aşamadığı yegâne surdur.

Cumhuriyetinin 40. yılını geride bırakan Kıbrıs Türklüğü bu kısa süre içinde küçük bir lokma olarak görülerek yutulmak istendi. Boğazımızın düğümlendiği, yutkunarak ifade ettiğimiz mezalimler 307 yıl hâkimiyetimizde kalan hemen yanı başımızdaki adada yaşandı. Bugün İsrail’in Gazze’de yaptığı ne varsa aynısı Rumlar tarafından Türklere yapıldı. 1963 yılından itibaren devreye giren ve Türklerin adadan yok edilmesini hedefleyen “Akritas” planıyla 4 bine yakın Türk çalışan devlet dairelerinden silah zoruyla çıkarıldı. Sivil insanlar hiçbir sebep yokken kurşuna dizildi. Hastanelerde bulunan Türklerin kanları çekildi. Türkler mevzi yapamasın diye kum, çimento, demir, çivi verilmedi.

Çocuk mama ve bezleri başta olmak üzere diğer gıda ürünlerine el konuldu. Kadın, çocuk, yaşlı ayrımı gözetilmeksizin sadece Türk oldukları için siviller katledildi. 20 Aralık 1963’te “Kanlı Noel” olarak tarihe geçen saldırılarda Binbaşı Nihat İlhan’ın eşi ve iki çocuğu saklandığı küvette katledildi. Bu olaylar yaşanırken adanın tek radyo istasyonu Rumların elindeydi. Bu radyodan Türklerin moralini bozmak için sürekli “Bekledim de gelmedin, hiç mi beni sevmedin” şarkısı çalındı. Türk ordusunun kumandası ileride MGK Genel Sekreterliği görevini de yürütecek olan, Harp Okulu öğrenciliği yıllarında Alpaslan Türkeş’in de sevdiği öğrenciler arasında bulunan Sabri Yirmibeşoğlu’ndaydı. Kıbrıs’ta sivil direnişi örgütleyen Yirmibeşoğlu Türk askeri kuvvetlerinin içinde acilen bir radyo kurulması talimatını verdi. Rumların şarkısına karşılık Türk radyosundan........

© Türkgün