Ah kalbim, ne çok incittiler seni...
Bir üslup sorunu var insanlarda, koca bir üslup sorunu… Sizin tüm içtenliğinizle kendinizi ifade ettiğiniz zamanlarda bile şahsınıza karşı haddini hududunu aşacak kadar büyük bir üslup sorunu var insanlarda... Kimseyi kırmamak ve incitmemek için kelimelerinizi özenle seçerken hem sesini hem de kelimelerini küstahça kullanacak kadar acımasız bir üslup sorunu!.. İnsan olma erdemine ulaşmış kâmil şahsiyetleri tenzih edip özür dileyerek söylemeliyim ki: Kendini çok tepede görüyor bu çağın insanı. Hakikatleri sadece tepetaklak olduğunda anlayacağını unutarak… Kendini çok üstün tutuyor herkesten! Üstünlüğün yalnızca takvada olduğunu unutarak… Bu yüzden az önce kullandığım "insan" kelimesi için de özür dilerim. Ne çok özür diledim: Yeri gelmişken kalbimden de çok özür dilerim insanları kırmamak ve incitmemek pahasına da olsa ne çok yara bere aldı. Ah kalbim, ne çok incittiler seni. Kime en ufak zaafını ya da hassas yanlarını gösterdiysen zaten en yakınındakiler bile oradan vurmadı mı seni? Özür dilerim kalbim. Bu dünya güzel yürekleri incitirmiş. Kalbi güzel olana hakikaten dünya ağır gelirmiş!
Merhametli geçinir bu çağın insanı. Sorsanız dünyadaki en merhametli insandır. Ama bir kalbi kırmanın Kâbe’yi yıkmaktan daha kötü olduğunu unutur. Kendinde olmayanı başkasında görünce takdir etmek şöyle dursun; haset eder, kin güder, dedikodu eder ve kıskanır. Oysa dua etse Allah ona misliyle verecek belki. Kıskanmak yerine imrense daha güzelleri onu bulacak belki… Rabbimin hazinesi sonsuz! Kardeşçe........
© Türkiye
visit website