Galatasaray, dört günde bir deplasman, bir ev maçı oynadı. Önce, deplasmanda Trabzonspor’u 5-1 yendi. Bu maçtan sonra, “Galatasaray uzun zaman sonra, ilk defa ‘dev kadrosuna yakışan’ bir maç ve ‘ikinci yarıdaki gibi’ bir futbol oynadı” diye yazacaktım… Ama “Yazımı, İstanbulspor maçını bekleyip, kendi stadında oynayacağı futbolu ve alacağı sonucu görerek yazayım” dedim ve bekledim… İyi ki beklemişim; “Süper Lig’in uzak ara puan farkı ile sonuncusu durumunda olan” İstanbulspor… “Şampiyonluk yarışını Fenerbahçe ile puan puana yapan” Galatasaray’ı, hem de “onun evinde” perişan etti, “futbol” olarak… Kaç gol kaçırdı… Direklerden dönenler… İptal edilen ve Galatasaray lehine penaltıya dönüştürülenler… Gör de gör, yaz da yaz… Galatasaray “3 puanı, üç ‘duran top’ vuruşu” ile üç gol çıkararak aldı; ikisi penaltı, biri, Erman Toroğlu’nun dakikalarca ekranda anlattığına göre, “IFAB kurallarında göre, ‘10 yard’ mesafede, yani yönetmeliğinin metrik sistemdeki karşılığı olan ‘9,15 metrede’ kurulacakken, hatta ‘11 metreden de uzağa kurulan barajı’ geçerek atılan” bir serbest vuruş ile…Bilmem ki, Toroğlu’nun ekranda dakikalarca izah ettiği durum doğru ise “serbest vuruştan atılan ve sayılan bu gol, ‘kural hatası’ sayılarak, maçın tekrarlanmasına sebep olabilir” mi; ki, bana göre “doğru ise” olmalı!.. Yazımın başından beri anlattığım “Galatasaray için” bu acı tablo, her gece TV ekranlarında kurulan ve de “RTÜK kararına göre ‘yapılmaması gereken hakaretlerle dolu’ hakem infazlarına yeniden yavaş yavaş başlanması sürecine, ‘ağır bir gecenin daha’ eklenmesinin sebebi” oldu ve “Hakemler büyükleri tutuyor” yüklemelerine “bol keseden ve doğrudan yüklemeler yapılmasının” yolunu........

© Türkiye