"Senin ne kadar hasretini çektiğimi bilemezsin!.."
"Gurbet yollarına düşerken arkamda kimleri bıraktığımın farkındaydım. En sevdiklerimi. En sevdiğini bırakan hiç rahat edebilir mi?" Babacığım, bir mektubunda şunları yazmış: “Bir tanem; Mektubuma başlamadan önce, sağlığının sıhhatinin yerinde olmasını diliyorum Allahü teâlâdan. İnşallah günlerin çok güzel ve huzur dolu geçiyordur. Senin ne kadar hasretini çektiğimi bilemezsin! Gurbet yollarına düşerken arkamda kimleri bıraktığımın farkındaydım. En sevdiklerimi. En sevdiğini bırakan hiç rahat edebilir mi? Ne gezer, çoktan unutuverdik o kelimeyi. Gözlerimdeki yaşı otobüsümün penceresinden son kez baktığım sevdiklerime yollamıştım rüzgârla. Şimdi de bu mektubumun arasında kaç damlası var sayamadım bile… Öyleyse niçin gidiyordum? Neye kahretmiştim de apar topar yola koyulmuştum? Göklerden son kez bakmıştım canım memleketime. ‘Gidip dönmemek, gelip görmemek de var…’ demiş ağlamıştım. Sen yoksun ya yanımda daha rahat ağladım. Biliyorum ‘Erkek adam ağlamaz!’ der, fırsat........© Türkiye
visit website