Halk Partisi, halkın partisi demekle, kelimenin başına cumhuriyet ve benzeri kelimeler getirmekle halka; daha doğru bir söyleyişle millete ait olunmuyor.
Bir tarafta halk, millet, vatandaş, diğer tarafta da parti veya partiler varsa bu parti veya partilerin halka hâkim değil hâdim yâni hizmetçi olması, ona hizmeti ibadet kabul etmesi gerekir…
Bu topraklarda milletin yüksek değerlerinden nasibi olan partilerin, onların yöneticilerinin hafızasının bir tarafında Sevgili Peygamberimizin - aleyhisselam- “insanların en hayrlısı insanlara hizmet edendir!” buyurdukları hadîs-i şerîfleri vardır. Aynı hafızanın diğer tarafındaysa Yavuz Sultan Selim Han’ın cuma günü Mekke-i Mükerreme’de cemaatin arasındayken hatip efendinin hutbede adını okurken O’ndan “hâkim’ül harameyn” yâni Mekke ve Medine’nin melîki, hâkimi demesi üzerine ânında müdahale ederek “hâdim’ül harameyn!” diye bu sözü tashih etme tevazuu vardır.
Bu milletin nesillerine çok partili hayata geçme tarihimiz hep 1945-46 ve İsmet İnönü’nün lütfuyla olduğu söylendi. İkisi de doğru değildir. Türkiye demokrasi tarihinde çok partili hayata başlamamız II. Meşrutiyetle 1908’dir. 15 yıl devam etti. 1945/46’da ise İnönü; nâm-ı diğer Millî Şef, re’sen, kendi iradesiyle değil okyanus ötesi baskıyla kerhen çok partili hayatın yolunu açtı. 1923-1950 CHP’nin tek başına iktidar olduğu, meşhur adıyla Tek Parti dönemidir. Tek başına uzun yıllar iktidarda olmak, vazgeçilmezlik duygusuna sebep olabiliyor. CHP, 9 Eylül 1923’te kuruldu. 9........

© Türkiye