Napolyon'un "Lider, bir umut taciridir" tanımını doğru bulurum. Çünkü geleceğe umutla bakamayan, bugünün keyfini süremez.

Keyfi olmayan, muhatabını dinlemez, dinlese de inanmaz.

Bu satırların yazarına göre de lider, umudu tek seçenek olarak masanın ortasına bırakan kişidir.

Ekrem İmamoğlu o relax, sanki dünya yansa ona alevi dokunmaz havasıyla CHP tabanına umut vermeyi becerdi.

Genel başkan olmadan lider olmayı başardı. Bu liderliğinin içi çok dolu olmasa da durum böyle.

CHP'yi perde arkasından, İstanbul'u açıktan o yönetiyor.

Aynı zamanda muhalefet bloğunun ilan edilmemiş Cumhurbaşkanı adayı da yine o...

Bu kadar güç bir arada olunca, haliyle yerel seçimlerde neredeyse tek belirleyici kendisi oldu, oluyor...

Özgür Özel'in İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı İmamoğlu ziyaretinde, ürkek bir tonlamayla "birkaç kelime de ben söyleyeyim" diyerek mikrofonu önüne çekerek yaptığı konuşmayı izlemediyseniz, internetten bulup izleyin. Yazdıklarımdan daha fazlasını bulacaksınız orada.

Ne olursa olsun. Atatürk'ün koltuğunda oturan bir genel başkana bu kadar psikolojik basınç doğru değil.

Düdüklü tencereleri bile patlatan yüksek basınçtır. Buhar serbest kalacak yer bulamadığında düdüklü tencere bomba gibi patlar.

Özgür Özel'in, İmamoğlu'nun yakın çevresine, "Manisa ve İzmir Büyükşehir Özgür Beyin alanı" dediğini duyduğunu sanmıyorum.

O kadar ürkek ki, tahkimat yapmadan çarpışma istemeyen tugay komutanı gibi...

Yazmaya çalıştığım tüm bu CHP fotoğrafları kısa süre önce,........

© Turktime