Nihat Genç yazdı…

Alev Alatlı’nın ölümü üzerine 1980’den beri tanıdığım nice değme aydın hayatları üzerine düşündüm!

Çok konuşulan bir dizinin repliği zihnimde birbirini tamamladı:

‘Dilber, senin evin barkın yok mu?’

Aydın çağıyla ve otoriteyle hesaplaşan insandır, daha ötesi, kendisi dahil her şeyle kavga eden-eleştiren! Bunun lami cimi yok içinde Cumhuriyet ve halk olmayan gevezelikler düşüncenin değil mahalle dedikosudur!

Aydın, Sokrates’ten bugüne bıkmadan yorulmadan korkmadan karşıt tezler üretir!

Kendi bakış açısına göre, doğru, güzel ve iyiliğin peşindedir!

Kime göre iyi ve doğru?

Kimi uluslararası şirketlerin iyiliğini… Demokrasi barış özgürlük gibi soyut kavramları güya ‘evrensel’ hukuk değerleri maskesiyle savunur ve ama ‘halk’ yoktur!

Cumhuriyet’i istila ve işgal edip yağma ve talana tabi tutanların yanında yer alıyorsanız bunun düşünceyle bilimle aydınla ilgisi yoktur!

Aydın efendilerin hamamına odun taşıyan değildir, diye yüzlerine karşı da söyledim, karşınıza hırsızları almışsınız, felsefe yapıyorsunuz, diye!

Sarhoşlukları ve bilmişliklerini onlara bağışlayan ‘konfor’ alanlarıdır, konfor alanları ilaç gibidir, düşünün, yağmacıların elinden bir de ödül alıyorsunuz!

Saadet zincirine para kaptıran futbolculara neden kızıyoruz, aydınlarımız, eser olmamış eserleri ve isimlerini ve onurlarını iktidarın Saadet Zinciri’ne yatırıp bire on, bire yüz şöhret peşinde helak ve rezil oldular!

Liberal abilerin işi kolaydır, çünkü holdingler gazete ve ekranlarıyla onlara kapı açar, kucaklar ve maaşlar ve maalesef ihanetin daniskası FETÖ’yle dahi kol kola girmekten beis görmemişlerdir!

Konfor alanının zehrini ve hilesini hesap edemeyecek kadar aydın’a uzaktırlar! Mesela Elif Şafak’tan iğrenir ve Orhan Pamuk kitaplarına üslubuna küfreder ama iş paracuklara gelince sahiplenir, solcu liberal en gözde yayınevi!

Sağcı yapılar da farksızdır!

Bu muhafazakar abileri de holdingleşen dini yapılar, ideolojiler, tarikatlar, kucaklarında beslerler! Sırf reel siyaset diye perdelemekle görevli tutuldukları ülke gerçeği ve siyasi getirisi çok fazla palavradan beka sorunu adına ‘iktidar’ paralı maaşlı akademili ekranlı alan açar!

Henüz aydın cinayetlerine uzanan gladyö unsurları içlerinde nasıl ve niye kökleşti diye tek bir sorgulayan kuşkulu bir yazıya bu millet şahit olmamıştır!

Solcu ve sosyalist ve komünist yapılar 19. asırdan bugüne işçi sendikaları ve partileri kendi aidatlarıyla oluşturdukları yapılarda aydınlarına alan açmıştır ve yukarıdaki iki tarafla da ölümüne kavga vermişlerdir ancak ve nasıl oldu da bugün istisnasız hepsi ‘etnik’ kapana sıkışıverdi! Ve açılım günlerinde Türk ordusu tutuklanınca göbek atıp iktidarla güle oynaya siyasetçilik oynadılar!

Nasıl oldu da sıkkın bunalmış kızgın kimliklerini ‘etnik’ milliyetçilikle serinletivermeyi başardılar!

Büyük tartışma buradadır, nihayetinde bir ideolojiye bağımlısınız ve işçi sınıfının teorize edilmiş mücadelesinin bir parçasısınız ve bugün ne işçi kaldı ne Sovyetler! Özalizm Thatchirizm ve Reeganizm ve neo-liberalizm ve Avrupa Solu modasına uydular! Ve Amerika’nın Irak savaşını dahi özgürlük çığlıklarıyla karşılayacak hale geldiler! Ve hiç sendelemediler, hiç pişman olmadılar ve hiç özür dilemediler ve hala kendilerinde siyaseti biçimlendirici sanal ve narsist bir irade görmenin kibriyle son yıllarını yaşıyorlar!

Bugün istisnasız etnik milliyetçiliğin saflarına sığınmışlardır ve çoğu aydın, etnik, bölücü mecralarda konuşur, pek tabii o bölücü ideolojik tezlere katkı sunmak şartıyla, mesela Halk TV ve Tele 1’i dahi mesken tutmuşlardır! Poster Atatürkçülerini de ‘seçimlerde’ ‘HDP oyları katkısı’ gibi boynuzlarından yakalamışlar! Her seçim dönemi birbirlerini gaza verip eğlenip gidiyorlar, üç günlük dünya işte! PKK dediğin Amerika değil mi, vesayetin en büyüğüne göbekten bağlılar en iddialı solcusundan partisine!

Geçen yıllarda güya Atatürkçüyüz diye yeri göğü inletenlerin duayen gazeteci diye övgüler düzdüğü Ünal İnanç vefat etmişti! Ünal İnanç aydınlarımızın patır patır öldürüldüğü yıllarda FETÖ’nün Samanyolu’nda programlar yapıyordu, her boku bilen adam aydın cinayetlerinin arkasında FETÖ’yü nasıl bilememiş, sonra FETÖ tarafından tutuklandı! Uğur Mumcu’ya belgeler taşırdı, Saygı Öztürk’le program yapardı, Emin Çölaşan’ın meşhur minik kuşuydu! Hiram Abbas ve Mehmet Eymür’ün ve hatta Tuğrul Türkeş’in kankisiydi ve Soner Yalçın’ı yetiştiren ve Mustafa Balbay’ın yakını! Bu ilişkiler ağına sorgulayıcı yaklaşan tek bir yazı görmedim! Genç nesil bu kimin eli kimin cebinde bulmacasını yıllar geçse de aydınlatamayacak! Kriminal bu örümcek ağının sarmadığı kuşatmadığı yer yok! İşte başta Uğur Mumcu sonra Hablemitoğlu cinayetleri, ilişkiler ağı Taha Akyol’un kankisi Enver Altaylı’ya, Levent Göktaş’tan avukatlığını yaptığı İnan Kıraç’a Halil Şıvgınlar’a kadar gidiyor, bu ilişkiler ağını yandaş TV’de her hafta programlar yapan Avni Özgürel de bilir, en ünlü masonlarımızdan İlhan Çevik oğlu İlnur Çevik de!

Sağ ideolojinin alanları bellidir, tarih, gelenek, inanç, din ve otorite bağımlılığı, beka konusunda kategorize ve kumpasa elverişli robotize edilmiş düğmesine basılan heyecanları vardır, şöyle, istenilen yerde susar, kaşınılacak kışkırtılacak yerlerde galeyana gelirler, alayı çok bilmiştir!

Liberal ideolojinin alanları bellidir, milli yapıları çözmek sökmek, milli olanı satmak ve aşağılamak ve hasta gibi hareketsiz ve ruhsuz metinler yazarlar, kapalı perdeler arkası cennetleridir, insanı yumuşatan okşayan tek bir duygu parçası bulamazsınız ama isimlerini ezberletmiştir birileri, bir yerler!

Bu ideolojiler ne oldu da Cumhuriyet’e düşman oldu ve her tezgahta tarağı olan kriminalize tipler liberal, İslamcı, solcu, Atatürkçü oluverdi! Ve işçi teorisi Sovyetlerle tarihe karışınca daha derinine halka değil eşit yurttaşlık altında etnik milliyetçiliğe kaydılar! Ve bu sığınma da bir otorite arayışı ve Amerikan ve NATO tezlerini destekleyecek kadar vesayet arayışı! Aydın cinayetleriyle konsolide edilen siyasetin yani bugünkü iktidarın bire bir ilişkisi var! Ve bir transatlantik turist gemisi gibi blok gibi topluca hareket ederler, içlerinde kanat çırpan bir melodi arayan tek kişi çıkmaz, soloyu uzun havayı seven bir kişi dahi olmaz mı, yok, cümbüşü tekrarı beyin yıkamayı algıyı örtmeyi pek severler! Aslında aydın cinayetleri bütün bu değişik siyasi tabelaların birbirleriyle göbekten bağlılıklarını ortaya koyuyor, büyük vesayetin 60’lı yıllardan bugüne dizayn ettiği siyasi kuklaları, o halde kimle düşüp kalktığını bilemeyen insan aydın olabilir mi?

Milli istiklal savaşımızla kazandığımız Cumhuriyet’in yaşaması için ‘halk’ şarttır, çünkü halk, şikayetiyle dilekçesiyle avukatıyla sivil örgütüyle Cumhuriyet yasalarının ve anayasanın bekçiliğini yapar! Güneşi bir gören yalnız kendileriymiş gibi halkı aşağılarlar! Bilgilerini kırbaçlayarak satarlar! Uluslararası şirketlere karşı kasıtla kayıtsızdırlar, ordumuzu ve halkımızı parçalayan daha büyük karargahlardan talimatlar alarak! Geniş kitleler neyin kim olduğunu bir türlü anlayamadı çünkü alayı isimler ve ideolojik tabelalara sığınarak ilişkiler ağını kumpas ve şaibelerini gizleyerek bugüne geldiler!

Halktan iğrenirler, halk boğulmuş, susturulmuş ve anayasal haklarını kullanamıyor, umurlarında değildir, tabelası, solcu, liberal, İslamcı, Atatürkçü diye pek gösterişliyse o tabelanın koruması altında yaşarlar, işte bugünkü keyfi rejimin ali kıran baş kesen otoritesini umarsızlıkla kurar ve bir millet altında kalır; saray rejimi ortak başarıları!

Biz kimin yanındayız, işçinin mi, uluslararası şirketlerin mi, halkın mı, PKK’nın mı?

Düşünce dedikleri sorumluluk almak istemeyen bahaneler oluşturan gevezelik, yaygara ve gargara!

Çünkü halk kendini ifade edecek milli reflekslerini milli direnişini milli iradesini koruyabilecek yayın organlarına ve sivil örgütlere sahip değil ve bu abilere yazacak konuşacak mecra açamıyor, bu mecrasızlık da kaytarmak ve kaçış için aportta bekleyen bu abilere sıkı bir bahane oluşturuyor!

Aydınların didikleyen hesap soran alev saçan kalemleri nerede?

Ayrım gayrim demeden genele ve herkese ve insana ve halka konuşan yazarlar nerede? Kimi ideolojiden kimi iktidardan kimi mezhepten kimi etnik milliyetçi tezgahtan kimi istihbaratta görevli konuşuyor!

1980 itibariyle sağ, sol, muhafazakar, dinci, sosyalist, milliyetçi, Atatürkçü vs. bu aydınların içinde oldum, yüz yüze tanıdım, çoğuyla dost oldum, çoğuyla aynı dergi ve gazetelerde çalıştım, çoğuyla aynı mahfillerde yıllarca tartışarak büyüdüm, kitaplarını okudum, çoğuna hayranlık duyduk, çoğunu birkaç yanlışı yüzünden defterden silinemeyeceğine karar verdim, birçoğunu sahipsiz ortada kalmış çok yalnız buldum! Ve hayranlık duyduğum birçoğunun kiminin iktidara kiminin Şeyh Said’e kiminin........

© Veryansın TV