DEĞERLİ KARDEŞLERİM:
Bu yazımda hafızalarınızda olan, Kur’ani Kerim’de ayetlerle sabit, Talut İlu Calut’un nasıl savaştıklarını alıntılar yaparak anlatmaya gayret edeceğim inşallah.
Bir avuç iman ehlinin binlerce insana Allah’ın izni ve yardımı sayesinde nasıl galip geldiklerini Kitabımız çok açık bir şekilde ifade ediyor.
Zamanımzda zalim siyonistler Gazze’de her türlü vahşeti sergileyerek hastahane, cami, kilise, okul, yaşlı çocuk demeden dünyanın gözü önünde hem de yasak silahlar kullanarak öldürüyor.(Şehit ediyor)
Bu savaşa ve İsrail devletinin kuruluşuna karşı olan Yahudilein olduğunu biliyoruz. Dünya çapında o Yahudilerin barış için seslerini biraz daha yükseltmelerini bekliyoruz..
Cenab-ı Hak dilerse on sekiz yaşında bir Davud gönderir Netanyahu ve Biden kafirlerini sapan taşları ile öldürür, canlarını Cehenneme gönderir.
Ben buradan İsraildeki Yahudilere seslenmek istiyorum:
Eğer insansanız, biraz olsun vicdan ve merhametiniz varsa sizler de bu katliama karşı çıkın, Hükümetinizi ateş kese zorlayın. Geçmişte dedelerinizin gördükleri zulümleri unutmayın… Özellikle sizlere vatanlarını açan TÜRK milletini ve müslümanları hiçbir zaman unutmayınız…
Firavunu, Nemrutu, Şeddadı, Hamanı, o günden günümüze sayısız zalimleri kahru perişan eden Allah Netanyahu’yu da, Biden’ı da bütün zalimleri kahr etmeye kadirdir.
Allah (cc) mühlet verir ancak kesinlikle ihmal etmez.
Mutlaka zalimlerden mazlumların hesabını sorcaktır. Yeterki Talut’un kalan imanlı askerleri gibi, Hak yolunda sebat etmesini, sabır etmesini bilelim.
Kafirler istemese de Allah nurunu tamamlayacaktır. Zafer mutlaka iman edenlerindir. Talut’un askerleri gibi en muhteşem silahlara karşı koyan tüm Gazzeli ve Filistinli kardeşlerimizin Allah yardımcıları olsun.
KASSAM MÜCAHİTLERİ:
Biz müslümanlara: “CİHAD”ın ne olduğunun anlattılar. Hatırlattılar.
Biz müslümanlara: Vatan savunmasının ne olduğunu, bu hususta koşa, koşa nasıl şehadete koştuklarını gösterdiler ve öğrettiler…
Biz müslümanlara korkmamayı öğrettiler.
Bizlere gerçek manada din ve şeirat etrafından birliğin nasıl olduğunu öğrettiler.
Birlikten, ihlastan, samimiyetten nasıl bir güç meyana gelebileceğini bizzat yaşayarak gösterdiler.
Analarını, babaların şehit evlatlarının, şehitlerinin başında şehidimiz oldu diye; nasıl içten, candan “Elhaldü lillah” dediklerini, şehid olanlar için sevindiklerini gösterdiler.
Çnkü Cenabı Hakkın ayeti ile: “Şehitler ölmez. Onlar Cenab-ı Hak indinde rızıklandırırlar.”
Allah yardımcıları olsun. Zaferler nasıp eylesin. Uyuyan müslümanlara da uyanmak nasip eylesin. Filistinli, özellikle Gazze mücahitlerine, Kahramanlara selam olsun.
HZ. DAVUD TALUT'UN ORDUSUNA KATILIYOR
Dâvûd -aleyhisselâm- koyun güderdi. Çok cesur olup ayrıca sapan ile taş atmada mâhir idi.
Birgün babasına:
“–Bütün dağlar-taşlar benimle tesbîh ediyor!” dedi.
Bunun üzerine babası da:
“–Ey Dâvûd, sana müjdeler olsun!” dedi.
Dâvûd -aleyhisselâm-’ın sesi, çok gür ve güzel olduğu için Tâlût’un huzûruna çıkarıldı. Tâlût da, O’nu kendisine nedîm yaptı. Dâvûd -aleyhisselâm-, bu sırada Tâlût’un Amâlika kavmine karşı hazırladığı orduya katıldı.
Allâh o peygambere (İşmoil -aleyhisselâm-’a), Câlût’u Dâvûd’un öldüreceğini bildirmiş, o da Dâvûd’u beraberinde götürmüştü. Yolda üç taş dile gelip Dâvûd’a:
“–Bizi al, Câlût’u bizimle öldüreceksin!” demişlerdi. O da onları almış, sonra da bunların hepsi tek bir taş hâline gelmişlerdi.
Diğer taraftan Tâlût:
“–Kim Câlût’u öldürürse, ona kızımı vereceğim!” diye de vaadde bulunmuştu.
Nihâyet Tâlût’un 313 kişi kalan îmanlı askerleri düşmanla karşı karşıya geldi. Âyet-i kerîmede şöyle buyuruyor:
“(Tâlût’un ordusu) Câlût ve askerleriyle savaşa tutuştuklarında:
«–Ey Rabbimiz! Üzerimize sabır yağdır! Ayaklarımıza sebat ver ve kâfir kavme karşı bize yardım eyle!» dediler.” (el-Bakara, 250)
ZAFER İÇİN ŞU ÜÇ VASIF ŞART
Bu âyet-i kerîmede işâret edildiğine göre düşman üzerine giden askerin üç vasfa sâhip olması gerekmektedir:
Zorluklara sabır,
Cesâret ve sebat,
İlâhî yardımın, yâni te’yîd-i ilâhînin geleceğine inanıp Cenâb-ı Hakk’a tazarrû hâlinde bulunmak.
CALUT'U KİM ÖLDÜRDÜ?
İki ordu karşılaştığında, Câlût, kendisiyle mübârezeye çıkacak, yâni ordusunu temsîlen kendisiyle vuruşacak bir er diledi. Karşısına Dâvûd -aleyhisselâm- çıktı. Herkes şaşırdı. Çünkü Câlût, iri yüzlü ve çok güçlü biriydi. Nitekim Câlût, gücüne güvenerek Dâvûd’u küçümsedi:
“–Ey hakîr, karşıma sen mi geldin? Söyle, niçin geldin?” diye sordu.
Dâvûd:
“–Seninle cenk etmeye geldim!” deyince, Câlût O’nunla alay etti.
Dâvûd -aleyhisselâm-, sapanını çıkardı ve meşhur taşı yerleştirerek Câlût’a fırlattı. Taş, Câlût’un tam alnına isâbet etti ve Câlût, atından düşerek öldü.
Kuvvetiyle mağrur, iri yarı bir hükümdar olan Câlût, apaçık görülen zâhirî üstünlüğüne rağmen mağlup oldu. Allâh Teâlâ bununla, işlerin yalnız zâhirî şartlara bağlı olmayıp, hakîkatte kendi irâdesiyle vukû bulduğunu göstermişti. Yine bu hâdise ile insanların nazarında kuvvetli görünenin, hakîkatte zayıf, zayıf görünenin de Allâh’ın yardımıyla kuvvetli olabileceğini öğretmişti. Allâh’ı inkâr eden zâlimler ne kadar kuvvetli görünürlerse görünsünler Allâh’ın irâdesi tahakkuk edeceği zaman küçücük bir çocuktan bile daha zayıf bir hâle düşerler. Ebrehe misâlinde olduğu gibi…
Burada Allâh Teâlâ’nın gerçekleşmesini mûrâd ettiği başka hikmetler de mevcuttur: Hak Teâlâ, Tâlût’dan sonra mülkü, yâni hükümdarlığı Hazret-i Dâvûd’un almasını ve yerine de oğlu Süleymân -aleyhisselâm-’ı vâris kılmasını murâd etmişti. Nitekim Hazret-i Dâvûd’un Câlût’u öldürmesiyle halkın nazarında da gücü ve cesâreti ispatlanmış ve böylece Dâvûd -aleyhisselâm- hükümdarlığa hazırlanmış oluyordu.
Allâh Teâlâ âyet-i kerîmede şöyle buyurur: “Nihâyet Allâh’ın izniyle onları hezîmete uğrattılar ve Dâvûd, Câlût’u öldürdü. Allâh O’na (Dâvûd’a) hükümdarlık ve hikmet (peygamberlik) verdi; dilediği ilimlerden O’na öğretti. Eğer Allâh, insanların bir kısmını diğer bir kısmıyla defetmeseydi, yeryüzü elbette fesâda uğrardı. Fakat Allâh, bütün âlemlere karşı lutuf ve kerem sâhibidir.” (el-Bakara, 251)
Bu âyet-i kerîmede, dünyâ hayâtında cârî olan ilâhî nizâmın bir ölçüde îzâhı vardır. Hakîkaten, şâyet Allâh Teâlâ insanlar arasında adâletle hükmedecek sultanlar var etmeseydi, insanların güçlüleri, zayıfları ezip mahvederdi. Bu bakımdan bir rivâyette:
“Sultan Allâh’ın yeryüzündeki gölgesidir.” (Heysemî, Mecmau’z-Zevâid, V, 196, Deylemî, Müsned, II, 343) buyrulmuştur.
Hazret-i Osman -radıyallâhu anh- da şöyle buyurmuştur:
“Şüphesiz ki Allâh, Kur’ân ile engellemediği şeyi sultan ile engeller.” (İbn-i Kesîr, Kısasu’l-Enbiyâ, s. 516)
Diğer taraftan, Allâh Teâlâ insanlar arasında ictimâî dengenin kurulmasını birtakım sebeplere bağlamıştır. Bu itibarla insanların bir kısmı zengin, bir kısmı fakir, bir kısmı güçlü, bir kısmı zayıf, bir kısmı sıhhatli, bir kısmı hasta, bir kısmı mü’min, bir kısmı münkir olacak ki, bunlar arasında kurulacak alâkalar, insanların cemiyet hâlinde yaşayabilmelerini temin edebilsin. Tıpkı elektrik yüklü artı ve eksi kutuplar arasında kıvılcım (şerâre) ve enerji meydana gelmesi gibi, müsbet ve menfî insanlar arasında vukû bulan mücâdele ve muhârebelerde de, pek çok hikmetler bulunmaktadır. İşte yukarıdaki âyet-i kerîmeler ile ilâhî nizâmın bazı prensipleri anlatılmıştır. Nitekim bu âyet-i kerîmelerin devâmında da şöyle buyurur: “İşte bunlar, Allâh’ın âyetleridir. Biz onları Sana hakkıyla okuyoruz. Şüphesiz Sen, Allâh tarafından gönderilmiş peygamberlerdensin!” (Bakara suresi ayet:252)
(Nebiler silsilesi Erkam yayınları)
DEĞERLİ KARDEŞLERİM:
Cenab-ı Hakk’ın evveli ve ahiri yoktur. Mutlak kuvet ve kudret onun yedi kudretindedir.
Bugün bir kısım kafirlere muhlet veriyor. Ancak Cenab-ı Hak hiçbir zaman ihmal etmez. Günü, zamanı gelidğinde kafirlerin cezalarını verir ve inşaellah verecektir.İman edenler,sebat edenler ve sabr edenler mutlaka ama mutlaka kazanacaklardır.
Rabbim Gazzeli kardeşlerimizin ve
müslümanların yardımcısı olsun inşallah.
Cümleniz Mevla’ya emanet olunuz.
login
who are we?
contact us
qosheapp
Toi Staff
Gideon Levy
Belen Fernandez
Andrew Mitrovica
Mort Laitner
Nikkei Editorial
Ali Fathollah-Nejad
Rami G Khouri
visit website
