Allah’a şükür, her gün aksatmadan Kur’an’ımı okurum. O’nu okumak bana hayat verir, can verir. Bir de her gün aksatmadan Kur’an’ın manevi, bereketli tefsiri Risale-i Nurları okurum. Kalbimde, ruhumda, his ve duygularımda meydana gelen inkişafın inşirahıyla günümü bereketlendirir; diğer yapacağım işlerde olağanüstü bir kolaylık, bir suhulet yaşarım.

Hal böyle iken, başlıkta “Bediüzzaman’lı Günlerim” dememin sebebi ise aldığım iki telefon oldu. İlk telefon, çalışmalarını yakından tanıdığım, bildiğim, takdir ettiğim İstanbul İlim ve Kültür Vakfından geldi. Arayan kardeşimiz, Kenan Demirtaş hocamızın uzun süredir üzerinde çalıştığı Mesnevi-i Nuriye tercümesinin basıldığını ve bana da bir nüsha göndermek istediklerini söyledi. Çok sevindim, adresimi söyledim, bir iki gün içinde de Mesnevi-i Nuriye’ye kavuştum.

Mesnevi tercümesi yapmak benim de hayalimdi. Fakat Kenan Demirtaş hocamızın böyle bir çalışması olduğunu duyunca vazgeçmiştim. Çalışmayı çok başarılı buldum. Tercümede, Abdülmecid Nursi’nin üslubunu yakalayabilmiş olması, o tercümede eksik kalan, tayyedilen yerleri, başka bir tercüme hissi uyandırmadan, siyak-sibak dengesini ihlal etmeden kaynaştırabilmesi gerçekten çok başarılı olmuş. Abdülmecid Nursi tercümesini diğer tercümelerden ayıran en önemli hususiyet, Risale-i Nur üslubunu tam yakalamış olması, tercümenin telif seviyesine yükselmiş bulunmasıydı. Ne ki kendi ifadesiyle tercüme edemediği yerler, tayyettiği, atladığı bölümler vardı. Bu boşluğu Kenan Demirtaş’ın çalışması doldurdu, tercümede hiç eksik yan kalmadı.

Ayrıca, tahkik de yapılmış. Yani Mesnevi’de ele alınan........

© Yeni Akit