İçinde bulunduğumuz mübarek Ramazan ayının son on gününe girerken hem bin aydan hayırlı Kadir gecesini arama, itikâfa girme gayreti, hayru hasenatta bulunma, bizden memnun ayrılma hassasiyeti taşıma gibi bir yoğunluk taşımaktayız. Okuduğumuz mukabele cüzlerindeki ayetlerin mânâlarını düşünüp gereğini yerine getirme azmi, sabır ve şükür amellerimizin Rabbimize arzı, kabul edilip edilmediği tereddütü gibi hususlar da bir başka cepheden Ramazan ayının bize kazandırdığı hüzün ve süruru. Bu duygularla okuduğum ayetin meali:

“Kendileri istekli oldukları halde yemeklerini yoksula, öksüze ve esire verirler ve onlara: ‘Bunu size Allah rızası için yediriyoruz. Sizden karşılık ve teşekkür beklemiyoruz. Biz Rabbimizin sert, belâlı bir gününden korkarız’, derler. Allah da onları o günün fenalığından korur. Yüzlerine parlaklık, gönüllerine sevinç verir.” (İnsan, 8-11)

Riyazüssalihin hadislerindeki notlarımı paylaşayım.

* Sevinç Meleği

Peygamber Aleyhisselam, bir gün ashabına şöyle dedi:

“Bir kimse, bir mü’min kardeşini sevindirince Allah verdiği bu sevinç sebebiyle bir melek yaratır. Sonra o kul, kabrine girdiğinde, o melek gelir ve ölene:

‘Beni tanıyor musun?’ der. O kimse:

‘Sen kimsin?’ diye sorar. O melek:

‘Ben falan zamanda, falancıya verdiğin sevincim! Bugün senin yalnızlığında sana dost olacağım. Ve sual melekleri yanına geldiklerinde sana yardımcı olacağım. Sana cennetteki yerini göstereceğim.’

Rasûlullah aleyhisselam buyurdular:

“İnsanların arasına karışıp onların ezalarına katlanan (onların dertleriyle dertlenen, hacetlerini halleden) Müslüman, onlara karışmayıp ezalarına katlanmayandan daha hayırlıdır.”

*Bunları kim uygulamak ister? Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor:

Bir gün Resul-i Ekrem sallallahu aleyhi ve sellem,

“-Şu söyleyeceğim........

© Yeni Akit