İşte, gayretimiz şevke binip hayat mücadelesi için imtihan meydanına çıktığı vakit, en evvel şiddetli düşman olan ye’is olan ümitsizlik hastalığı rast gelir. İnsanın mânevî kuvvetini kırar. Biz ümitsizlik düşmanına karşı Allah’ın “Ümidinizi kesmeyin.” emrine sarılmalıyız. Çünkü ye’sin düşmanı el-emeldir. Yani kuvvetli ümit beslemektir. “De ki: Ey günahta aşırı giderek nefislerine zulmetmiş olan kullarım! Allah’ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin. Muhakkak ki Allah bütün günahları bağışlar. Şüphesiz ki O çok bağışlayıcı, çok merhamet edicidir.”4

Hutbe-i Şamiye’de Ye’is ile ilgili Bediüzzaman şu izahatları yapar: “Yeis en dehşetli bir hastalıktır ki, âlem-i İslâmın kalbine girmiş. İşte o ye’istir ki bizi öldürmüş gibi, garpta bir-iki milyonluk küçük bir devlet, şarkta yirmi milyon Müslümanları kendine hizmetkâr ve vatanlarını müstemleke hükmüne getirmiş. Hem o ye’istir ki, yüksek ahlâkımızı öldürmüş, menfaat-i umûmîyeyi bırakıp menfaat-ı şahsiyeye nazarımızı hasrettirmiş. Hem o ye’istir ki, kuvve-i mânevîyemizi kırmış. Az bir kuvvetle, imandan gelen kuvve-i mânevîye ile şarktan garba kadar istilâ ettiği halde, o kuvve-i........

© Yeni Asya