Mesela; sünnet düğünü, nişan, düğün gibi organizasyonlarda davetlilerin davet edenlere verdikleri “hediye”ler neden bir tür ödünce dönüşüyor ve dargınlık ve kırgınlıkların sebebi oluyor?

Problem bir yönüyle takasın ve para-banka dışı iktisadi ilişkilerin hayatımızdan çıkmasından ve merkeze para ve bankanın yerleşmesinden kaynaklanıyor.

Şurada kırk elli sene öncesine kadar köylerimizde bile yaygın kullanılan bir usul olan takas, yerini önce nakitle ve sonra kartla alışverişe terk etti. Para ile iş görülen piyasa (market) genişledi.

Komşunun düğününe tavuk götürülürdü. Gelen tavuklar kesilir ve düğün yemeği yapılırdı. Bir zamanlar komşudan tavuk almış olan komşu da iade vakti gelmişse ve tavuğu varsa tavukla iade yapardı ve bu bir tür takastı. Ama o bile sadece yakınlar arasındaydı. Defteri kitabı tutulmaz ve hesabı sorulmazdı.

Her şey paraya dönmeye başlayınca neler değişti?

Önce kasa arayışı başladı. Görüldü ki en sağlam kasalar bankalardaydı. Böylece herkes bankaya güvenir oldu. Bu arada o necis müesseseye sol ayakla girme hassasiyeti de kayboldu.

Paralar bankaya girince güven merkezîleşti.

Üstelik bu,........

© Yeni Asya