Ey zalimler!

Gözyaşları acıdır ve yakar sizi.

Ne o? Bu kadar aradınız, sordunuz da…gecenizi gündüze kattınız. Eee! Bu ne? Dünyayı gözyaşına boğmak için miydi?! Meramınız ne? İnsan gibi yaşamanın izleri elinizde, sözleri dilinizde yoksa fazlalıksınız işte! Demek mektepler insanca yaşamanın yollarını öğretmemiş; kapatın gitsin.

KATİLİN ÖLÜMÜ

Çocuklar değil sadece…

Analar, babalar değil…

Orada kurtlar kuşlar da var.

Çiçekler, arılar var.

Orada sabahlar, akşamlar var.

Çaylar demlenirdi orada.

Kanlı toprakları ne yapacaksın?

Dünya ebedî mi sana!

Ne ya; bugün yarın öleceksin!

Bu kan ellerinden hiç çıkmayacak.

Çocukların ağıtları büyüyecek kulaklarında.

Ölüm de kurtuluşun........

© Yeni Asya