Zaten hangi hesabın toplaması, çıkarması, bölmesi, çarpması ise altmış yıllık bir ömür yirmi dakikaya muadilmiş.

Hele diyorum bu yaşıma geldim de dünyaya az önce gelmiş gibiyim.

Zaman izafi diyorlar; desinler.

Kime göre?

Sen kendi saatini kendin tut da ne yap et şimdiki zamana gel!

Bir kolay yolu var mı bunun?

İşte bunun peşindeyim ben de: Şimdiki zamanda yaşamak özlemi bu belki de… İstersen hasreti de de!

Öteye beriye gitmek kolay…

Kolay geçmiş ve gelecek hayalleriyle oyalanmak…

Ya elle tutulur şu şimdiki zamanda mıh gibi çakılı kalmak?!

İşte bu!

İşte bu, buzlar üstünde tutunmaya durmanın öteki yüzü…

Bir şeyler kayıp giderken belki de uçurum ânında göz yummak gibi…

Zaman bunca hızlı akarken hayatla hep iç içe olmanın yolunu yordamını öğrenemeden sönen hayatlara hayıflanmanın telafiye faydası yoktu.

İşte bu bıçak sırtı bir şimdiki zaman hikâyesi,........

© Yeni Asya