Demokratlık sadece isimden ibaret değildir. Bu ideoloji her düşünceyi içine alır. Dindar ve dine hürmetkârdır. Asla hiç kimseyi inancından dolayı kınamaz, dindar olmayanı dışlamaz, asla ötekileştirmez. Akla, bilime ve hikmetli felsefeye değer verir. Fakat asla materyalist felsefenin esiri olmaz. Hürriyeti kişinin hem başkasına, hem de kendi nefsine zarar vermeden şahane hür olmak şeklinde anlar. Allah’ın insanlara verdiği temel hak ve hürriyetlere sahip çıkar. Meşveret esastır. Hem de Kur’an’da emredilen vazgeçilmez bir hakikattir. Meclisten almayan gücü kabul etmez. Meclisin hiçbir kayıt altında olmadan hâkim olmasında görür. Meclisin üzerinde milletin hâkimiyeti vardır. Anayasa sınırları içinde Meclisin yasama yetkisi hiçbir şahsa, zümreye devredilemez. Yürütme mutlaka Meclise hesap verir. Bu milletin insanlarından toplanan vergilerden oluşan geliri bütçe yaparak nerelere harcanacağı ve öncelikleri belirleyip kullanmak yetkisi de Meclise aittir. Ayrıca hukuken usul ve esaslar yönünden denetim yetkisi Sayıştaya verilmiştir.

Anayasa hâkimiyetinin olmadığı bir yerde millet hâkimiyetinden söz etmek mümkün değil. İslam’da meşveret esastır. Şahıs hâkimiyeti ise istibdadın ta kendisidir. Demokrat olmayanlar şahsen ne kadar dindar ve hamiyetkâr da olsalar asla demokrasiden ve cumhuriyetten söz edemezler. Hükümet ve başı Meclisin hizmetkârıdır. Meclis de milletin hizmetkârıdır. Neticede hâkim olan millettir. Yürütmedekiler milletin maaşlı hizmetkârlarıdırlar.

Seçimlerde her siyasi parti için orantılı imkânlar çerçevesinde eşit şartlarda propaganda imkânı yoksa, hele hele imkânların orantılı kullanılmasını sağlamakla vazifeli resmi sıfattaki hiç kimse taraf olup bir tarafa destek veremez. Bir otomobil yarışında sürücülere tahsis edilen araçlar özellikleri açısından birbirinden çok farklıysa böyle bir yarışı kimin kazanacağını önceden tahmin etmek çok da zor bir şey değildir. İşte 31 mart seçimlerini bu açıdan değerlendirirseniz muhalefetin başarısı görülür.