16. Risâle-i Nur Kongresi Cumhuriyet ve Meşveret Masası

Dünden devam

Asr-ı Saadet bir güneştir, bu asır onun ayinesidir. Her hadisede rahmet cihetini görmek lâzımdır. Hürriyet imanın hassasıdır. Haklı hürriyetten hakkıyla istifade etmek, imandan istimdat iledir. İman ne kadar mükemmel olursa, hürriyet o derece parlar. İşte Asr-ı Saadet.” (Tarihçe s: , 92,130)

Böyle diyerek hadiselerin rahmet cihetini görmeye ve göstermeye çalıştı. Hürriyet mücadelesini verenlerin çareyi İslâm’da, Kur’ân’da, Asr-ı Saadette değil de felsefe menşeli, inkâr muhtevalı materyalist Batı medeniyetinde aradıklarını görünce her meselede olduğu gibi cumhuriyet hususunda da nazarını Asr-ı Saadete çevirdi.

Devlete musallat olan bazı zararlı zihniyetler tarafından fikirler, duygular, düşünceler gibi tabirler, telâkkiler, kanaatler de kast-ı mahsusla karıştırılmış ve cemiyette ‘kavram kargaşası’ çıkarılmıştı. Onların başında da şeriat, meşrutiyet, hürriyet, cumhuriyet, demokrasi gibi kelimeler geliyordu.

İnsanların zihninde şeriatın; meşrutiyete, hürriyete, adalete, cumhuriyete zıt olduğu zannı uyandırma ve istibdada, zulme, tahakküme müsaitmiş gibi gösterme çabasına müdahale etme ihtiyacı duydu. Şeriata ‘garra’, hürriyete ‘şer’iye’, adâlete ‘mahza’, meşrutiyete ‘meşrua’ sıfatlarını ekledi. Mefhumların istismarına fırsat vermemek için ‘Benim tarif ettiğim vecihle’ kaydını koydu ve her vesile ile şeriatı, İttihad-ı Muhammedîyi (asm), Asr-ı Saadeti, meşrutiyeti, hürriyeti, adâleti, fazileti, meşvereti, cumhuriyeti, demokrasiyi anlattı.

Bediüzzaman, cumhuriyeti ilân etmeye ve şeair-i İslâmiyeye mugayir inkılâplar yapmaya hazırlanan bazı komutanların ‘yırtılmaya yüz tutan Avrupa medeniyet-i sefihânesini’ esas aldıklarını ve müstebit hâller, aldatıcı hareketler içine girdiklerini görünce, Ankara’da neşrettiği beyannamede cumhur-u mü’mininin hassasiyetlerine dikkat çekti.

“Şu inkılâb-ı azîmin temel taşları sağlam gerek. Âlem-i İslâm içinde mühim ve inkılâp-vari bir iş görmek, İslâmiyetin desatirine inkıyat ile olabilir” (Tarihçe s: 224)

Bunun gibi muknî izahlarına ve müessir ikazlarına rağmen cumhuriyet, ilânından hemen sonra hakiki mânâsını kaybetti. ‘Hükümet lâik cumhuriyete döndü.’ Devlet idaresi, telaffuzu cumhuriyet, tatbikatı istibdad-ı mutlak........

© Yeni Asya