Ehl-i fetret necattır

Mektubat’ta geçen şu ifade bu meseleye başka bir bakış açısı getirir:

“Zaman-ı fetrette, ‘Biz peygamber göndermediğimiz hiçbir halkı cezalandırmayız.’12 sırrıyla, ehl-i fetret, ehl-i necattırlar.

Bil’ittifak, teferruattaki hatiatlarından muahazeleri yoktur. İmam-ı Şafiî ve İmam-ı Eş’arîce, küfre de girse, usul-i imanı da bulunmazsa, yine ehl-i necattır. Çünkü teklif-i İlâhî irsal ile olur ve irsal dahi ıttıla ile teklif takarrur eder. Madem gaflet ve mürur-u zaman, enbiya-yı salifenin dinlerini setretmiş; o ehl-i fetret zamanına hüccet olamaz. İtaat etse sevap görür; etmezse azap görmez. Çünkü mahfî kaldığı için hüccet olamaz.”13

Bu ifadeye göre; -fetret dönemine mahsus olmak üzere- cüz-i ihtiyârînin -peygamber gelmediği için-iman konusunda mükellefiyeti söz konusu değil, dine zıt muamelesinden mes’ul değil. Peygamber gelse de “ve irsal dahi ıttıla ile........

© Yeni Asya