Ama CHS ile hiç de öyle olmadı.

Tıpkı Meclis’in daha da güçleneceği şeklindeki ifadeler gibi bu da söylendiği gibi olmadı. Referandum sürecini hatırlayanlar bilir yeni sistem ile birlikte Meclis hiç olmadığı kadar güçlenecekti. Ama geldiğimiz noktada, Cumhurbaşkanı’nın çıkardığı kanunlar ve kararnameler Meclis’in çıkardığı kanunları geçti. Gensoru, güvenoyu, bütçeyi veto gibi unsurlarla yaptığı denetim yetkisi elinden alınan Meclis, son birkaç senedir aslî vasfını kaybetti.

Mahallî seçimlere iki hafta kala, “partili olmayacağı” söylenen bakanların tamamı meydanlarda. Vatandaşa vaatlerde bulunuyor. “Bizim adayımızı seçerseniz hizmet gelir, pozitif ayrımcılık yapılır” türü açıklamalar yapılıyor.

Demokrasilerde Meclis; istişare, müzakere ve meşveret için önemlidir. Ama 2018 yılından bu yana Meclis’in hem bu özelliği hem de gücü azaldı. Çünkü sistem tek kişinin merkezde olduğu istişareye kapalı bir idare tarzı ortaya çıkardı.

Yeni sistemde denetim mekanizması kaldırıldı. Bakanlar dışarıdan atandığı için Meclis’te vekillerin sözlü soru sormalarının önü tıkandı. Bütçe ve genel görüşmeler dışında sadece yazılı........

© Yeni Asya