Yıllar oldu Avrupa benim de meskenimdir..

Ne ben Avrupalıyım, ne Avrupa benimdir...

Bir öğretmen olarak vazifemle meşgulüm..

Resulullah’a ümmet, Cenâb-ı Hak’ka kulum..

İşçilerin bir kısmı, sonra “işveren” olmuş…

Kendisini uygarlık çarşılarında bulmuş…

Oh ne âlâ memleket, doluyor mide ve cep!

Burdaki varlığının sebebi bu mu acep?

Hedef ve gaye yoksa, bu kıt’ada durulmaz…

Nefis, mide uğruna kalbe darbe vurulmaz…

Rezzak-ı Kerim rızkı her tarafta gönderir..

Hiç ummadığın yerden, hem de bire bin verir…

Para için gurbetin zor çilesi çekilmez..

Bu çilenin derdini gelip çekmeyen bilmez…

Ayrı düşmüş nesiller, parçalanmış aile…

Ancak bunu yaşayan bilir bu nasıl çile…

© Yeni Asya