Bu görüşmeler yolunda çekilecek zahmetleri, masrafları; görüşmenin vereceği lezzetten, kıymetten daha ucuz bulur. “Evet, bazan bir tek dostunu, bir iki saat görmek için, yirmi gün yol gider ve yüz lirayı sarf eder.” cümlesini aynı eserinde bu amaçla kullanır.

Nur talebelerinin birbiriyle görüşmesindeki güzel niyet, yüksek maksat ve muhteva, görüşmelerde geçen zamanı her iki taraf için adeta ibadetleştirir.

Büyük kazandıran bu müjdeli görüşmeleri, ‘müfritane irtibat’ları, nefis ve şeytan ve gizli düşmanlar elbette büyük yıkımlara, ‘müfritane........

© Yeni Asya