Dört, beş gün demişlerdi ancak zirve bir haftayı geçmişti.

İlk günler karla kaplı dağlar arasında yaşandı.

Üşüyorduk ve dünyanın üzerimizi örtmesini istiyorduk.
Bir asi rüzgarın savurduğu gündemle yüzden fazla gazeteci bir otele doluşmuştuk.

Tepede, belki birkaç kilometre ötemizde “liderler” vardı ve bir yurdun geleceği planlanıyordu.

***

Alp dağları beyaz örtüsüyle masal gibiydi.

Lüzern gölü donmuştu.

Bir uçak dolusu gelmişti Kıbrıslı Rum meslektaşlar…

Biz dört kişiydik, Türkçe konulabilen Kıbrıslı gazeteci…

Sokaklarda çok daha kalabalıktık oysa…

Kıbrıslı Türklerin meydanlara sığamadığı günlerdi, “Kıbrıs’ta Barış Engellenemez” sesleri her yaştan yükseliyordu göğe…

“Birleşik Kıbrıs”ın tarifi yazılıyordu tepede… Annan Planı’nın 5’inci versiyonu ortaya çıkacaktı sanırım… Altın fırsatlar önceden yitirilmişti aslında… Hem Kopenhag hem Lahey’de masaya gelen plan “Avrupa Birliği üyeliğini” de referandumun şartı yapıyordu. “İmzalamasın” diye Tahsin Ertuğruloğlu’nu görevlendirmişti, Rauf Denktaş… Öyle olmasaydı… Annan Planı ile birlikte Avrupa Birliği üyeliği de oylanacaktı… Plana “hayır” demek, Avrupa Birliği’ne de hayır anlamına gelecekti, o zaman… Bürgenstock’a geldiğimizde, Kıbrıs Cumhuriyeti’nin Avrupa Birliği üyeliği cepteydi… Tek umut, yeni bir Kıbrıs’ı Avrupa’ya taşımaktı şimdi…

***

Buzlar çözülmüş, göğe mavi yerleşmişti.

Otelde bir hareketlilik oldu, yüzden fazla gazeteci kapıya yığıldı, kameralar Birleşmiş Milletler eşliğinde otelin önüne gelen siyah bir makam aracına çevrildi.

O aracın camı açıldığında, yüzlerce gazetecinin plana dair soruları tam bir ses dalgası yarattı.

Camı aralayan kişi eliyle herkesten sessizlik istedi, konuştu…

“Başaran, Fevzi, Esra, Cenk lütfen gelebilir misiniz?”

O dönem babasına rağmen Talat’la birlikte müzakerelere katılan Serdar Denktaş bizi kaçırıyordu (!)

“Siyaset yok” demişti en başta… “Tasos da yok zaten, kendi kendimize görüşüyoruz” diyerek dertlenmişti. O gün kenti gezmiş, espri yapmış, plandan........

© Yeni Düzen