Dünden devam ediyoruz. Bugün İsrail ile imzalanan anlaşmaları inkar eden Fatih Erbakan yaşı müsait o günleri de hatırlar her halde.

İşte o günlerde Milliyet gazetesinde 09 Nisan 1997 tarihli ve 'Erbakan'ın İsrail ile diyaloğu' başlıklı yazısında Sami Kohen şöyle diyordu;

"İsrail Dışişleri Bakanı David Levy'nin Türkiye ziyaretinin en önemli yanı Başbakan Necmettin Erbakan ile görüşmesinin - eninde sonunda - gerçekleşmiş olmasıdır.

Bu görüşmenin yapılmış olması dahi, gerek Türkiye, gerekse İsrail açısından, önemli bir gelişme. Bir Türk diplomatının deyişi ile 'bu konuda öteden beri var olan bir tabu, böylece yıkılmış oldu'...

Buluşmanın medyaya açık ilk bölümü, bu tür temaslarda alışılagelen sıcak görüntülerden çok farklı bir manzara yansıttı. Karşılıklı el sıkma dahi olmadı. Erbakan, konuya direkt girerek, İsrail'in barış süreci, Kudüs ve işgal edilmiş topraklarla ilgili politikasını kesin ifadelerle eleştirdi, barışın kurulması için bu tavrın değişmesi gereğini vurguladı. Bu sert sözler karşısında Levy de tekrar söz alıp hükümetinin siyasetini savundu.

Bak sen hele

Ne var ki, basına kapalı bir saatlik toplantıda, başka bir hava esti. Görüş alışverişi daha samimi biçimde cereyan etti. Erbakan konuğuna ballı kuşburnu çayı ikram ederek, atmosferi ısıttı! Son söz olarak da, Türk - İsrail ilişkilerinin geliştirilmesinin gerekli olduğunu vurguladı. Levy'ye kapıya kadar eşlik ettiğinde elini 'sıcak bir şekilde' sıktı...

Erbakan tersten girdi

Bu olaydaki gariplik şu: Genelde, uluslararası temaslarda, eleştirel sözler 'içerde' söylenir; 'dışarda' da samimi pozlar verilir. Erbakan - Levy buluşmasında bunun tersi oldu: 'Dışarda' sert laflar edildi, yüzler asıldı, eller bile sıkılmadı; 'içerde' ise karşılıklı işbirliğinden 'filozofik' (yani dinsel) konulara kadar çeşitli meseleler samimi bir atmosferde konuşuldu, görüşme de böylece dostça noktalandı...

Aslında, Erbakan'ın TV kameraları karşısında söyledikleri, Türk diplomasisinin (bu arada Dışişleri........

© Yeni Mesaj