Ben köylüyüm, hani şu "Milletin efendisi",

Hah, işte o köylünün birebir kendisi.

Buyurun onun kısa bir hikayesi,

Helalinden geçinmekti onun tek gayesi.

Sofrasında eksik olmazdı yemeği,

Değerini de hep bulurdu hani emeği,

Vadeydi, faizdi hiç ama hiç bilmezdi,

Asır geçse kapısına haciz icra gelmezdi.

Çekti senetti onun tek bir sözü,

Olmazdı komşunun malında gözü.

Devletçe borcu hiç silinmeyen,

Yıl sonu gelse de erzakı eksilmeyen,

Kapısı ve gönlü misafire her an hazır,

"Tanrı misafiri"ne gözleri nâzır,

Efendiden daha bir beyefendi,

Bütün zorluğu yenerdi kendi,

İşte böyle idi bir vakitler efendi köylü,

Kaytan bıyıklı, çakır gözlü, selvi boylu

........

© Yeni Mesaj