"Uktulü't Türk'e velevkâne ebâk/Baban bile olsa Türkü öldür."

Nakarat kısmı bu olan metne şiir denir mi?

Şiir; duygu, hissetmek, iç dünyanın, gönül dünyasının kelama, manzum sözlere dönüşü.

Bu nasıl bir duygu?

Nasıl bir gönül bu cümleleri inşa edebilir?

Nasıl bir canvarca histir bu böyle?

Hafız Hamdi Çelebi'nin şiiri imiş.

1499 yılında 2. Beyazıt döneminde Divan-ı Hümayun'da katiplik görevinde bulunan ve Türk düşmanı olan devşirme Hafız Hamdi Çelebi diye geçer yazılarda.

Divan-i hümayun: "Osmanlı İmparatorluğu döneminde, padişah, sadrazam ve kimi yüksek aşamalı devlet görevlilerinin oluşturduğu meclis."

Bakanlar Kurulu desek yanlış mı olur?

İşte bu mecliste alınan kararların katibi, yazarı.

Şiirin tamamını vereyim.

Ama önce duayı yapalım; Ey Rabbimiz, tarih tekerrür etmesin.

Türklüğün Türkçülüğün hava(n)larda dövüldüğü bir çağda.

Şiire geçmeden, "Ne mutlu Türküm diyene" vecizesini dillerimize ve gönüllülerimize nakşeden gazi, şehid Mustafa Kemal Atatürk'e binlerce rahmeti sunmak her "Türküm" diyenin boynunun borcudur, biline.

Şu da........

© Yeni Mesaj